Yorucu bir nöbetten çıkmıştım. hastanenin yeni açıldığı yıllardı. Kazalar nedeniyle çok yaralı gelmişti. Personel azlığı nedeniyle hem hasta taşımış, hem kayıt, hem ücret almıştık. yani sözün kısası yoğun bir nöbet geçirmiştik. Sabah ayakta duracak halim kalmamıştı. Nöbet çıkışı dolmuş şoförüne beni dokuma indirirmisiniz diye tembihledim. çok yorulduğumu söyedim. Arka koltuğa geçim durağa kadar uyumak istemiştim. Oturur oturmaz hemen uyuuşum. durakta şoför beni uyandırdı ve evin yolunu tuttum. Tutmasına tuttumda gidiyorum gidiyorum bir türlü nere gittiğimi bilemiyorum.Evin hizasına gelmişim haberim yok. Yolda bir polis gördüm. Memur bey nöbetten çıktım yolumu şaşırdım. Yeniemeğe nerden gidilir diye sordum. Sorarken birden ayıldım. İlerden mahallemizin heryerden gözüken polis lojmanları olan meşhur 3 binaları gördüm o an. Tamam memur bey teşekkür ederim buldum dedim. Polis bey gidemecekseniz götürelim dedi. ben teşekkür ederim. Gidebilirim artık dedim. Hep başım sıkışca polise müracat ederdim. Allah onlardan razı olsun. Nerde olursam olayım ne zaman yardım istesem her zaman yardım görmüştüm. Onun için polise, askere saygım büyüktür. selamlar. Hıdır ALTAŞ(aşıkturhani)