Hayat akıp giderken neden hep geçmişten bir parça özlem kalırsol yanımızda? Gidenin ardından boş bakışlar... Elde kalan tek şey birlikte yaşanmış bikaç güzel anıdan ibaret!! Hayatın güzelliklerinin tadını çıkarmak dururken sessiz geceye inat neden uzaklara dalıp gider insan? Yaramaz bi çocuk olup uslanmayı beklemekgibi umutlarla dolu bu hayat... Herşey biyana, özleniyosun işte!! Hayat acımasız... Uğruna herşeyi göze aldığımız hayaller şimdi farkında olmadan yerini tutarsız sözlere bırakmış. Gecenin koyu karanlığında sabaha kadar soğuk bankta oturup yıldızları seyretmek; üşüyünce çocuksu bakışlarla, tatlı gülücüklerle içimizi ısıtmak nerde kaldı? Ama yine de birgün olurda kırılmış hayaller aklına gelirse herşey için çok geç olacak. Çünkü artık arkanda bıraktığın derin boşluk doldu hemde bidaha boşalmamak üzere

Ne mi isterdim?Elimle kulaklarını kapattıgımdarüzgarı izlemeni ve yüksek sesle konusmanı seyretmek,acemice nefes alışına şaşkınca bakmak..Gözlerini kapattığımda toprağa sıkı sıkı basarak onu hissetmeye çalışmanı seyretmek... O kadar!!

Sorular sormak isterdim korkmadan,cevabı gözlerinde saklı olurdu!Güneş doğarken uyandırmak ve sürekli konuşmak isterdim kulağına..Sana oyunlar kurmak ve hepsini kazanmak...Unutmak isterdim kaybettiklerimi ve herkes saklanırken birbirinden, bağırmak isterdim "Ben buradayım" diye...Her uyandıgımda hatırlamak heveslerimi ve büyütmek onları...Nerden geldiğini bilmediğim bi umutla yaşamak ve her gururumun sebebi olsun...

Her altüst olduğumda kapımda bi tebessümle beklemeni isterdim!!Ve o gün geldiğinde korkmadan sormak isterdim umutlarıma "Bizi kim öldürdü" diye...

Bunun cevabı gözlerde değil ne yazıkki oyunlar bile eskisi gibi değil!
SEN DE BENİM BİR OYUNUMSUN KENDİME KURDUĞUM VE EN GÜZEL UMUDUSUN BU HAYATIN ..NE Mİ İSTERDİM KORKMADAN SORMAK UMUTLARIMA "BİZİ KİM ÖLDÜRDÜ" DİYE...
Hayata dair okadar çok şiirler yazdımki yeri geldi hayattan nefret ettim yeri geldi hayata vefa borcumu yazdım yeri geldi hayata isyan ettim hatta birkeresinde hayata veda ble etmeye hazırlandım ve yarı yoldan geri döndüm ama ne için döndüm tabiki beni hayata sımsıkı saracak ve hayatın ne olduğunu anlatacak hayatın nekadar değerli olduğunu hatırlacak hayatımın anlamı karşımda uyuyordu ve oğlum du o uyuyan bana hayat veren nefes almamı sağlayan cansuyum oğlum işte çok değerli hocam hayata tutunmamak için tek başımıza bir yol çizemiyoruz vazgeçemediklerimiz var onlar için hayatın kahrını çekiyoruz yazınızı okuyunca yorum olarak ilk bu yazılar döküldü yüreğimden hocam yüreğine yazan ellerine sağlık rabbim seni ve sevdiklerini korusun sonsuz saygılarımla Allaha emanet ol sinoptan sevgiler ve saygılar selamlar










ağla yüreğim tarafından 7/18/2012 5:07:02 PM zamanında düzenlenmiştir.