Kalbime zincir vurdum..Kapattım kapılarını..Bir daha kimseyi almam içeri...Aslaaa..
Seni bile...Özür dilesen de...Çok canımı yaktın..Meğer seni çok sevmişim..Sen gidince anladım..Sen ise canımı yaktın veeee gittin...
Ne kadar dayanıklıymışım meğer...O kadar canım yanmıştı ki nasıl dayandım ben bile
şaşırdım..Ölecektim nerdeyse...Uykusuz gecelerimin her sabahında seni görmek ümidiyle
yaşamak ve görememek ölümdü benim için...Yerine göre ölüm istedim ecel de gelmedi biliyor musun? Gitsin de gelmesin o günler...Bu kadar acımasız değildin sen ..Benim sevdiğim acımasız olamazdı sevdiğine karşı...Demekki çözememişim seni..
Boşunaymış demekki herşey..Verilen emeklere yazık...
Neyse ki topladım artık kendimi..Kendi kendime tedavi ettim...İyileştim..
Kırılan kalbimi yapıştırdım eskisi gibi olmasa da...Ümidimi de kestim senden...
Söz verdim kendime...Kimseyi sevmeyeceğim bir daha...

ARTIK SEVMEYECEĞİM
BÜTÜN KABAHAT BENİM
NE KADAR YALVARSAN BOŞ
NE KADAR AĞLASAN BOŞ
SANA DÖNMEYECEĞİM


ÜMİTLERİMİ KIRDIN
HAYELLERİMİ YIKTIN
BENİM AHIMI ALDIN
BENİM AHIMI ALDIN
ARTIK SENDE YALNIZSIN
(Zerrin özer)

ARTIK SEVMEYECEĞİM..KALBİME ZİNCİR VURDUM...
Sıdıka emek