Düşünce ve anlatım özgürlüğü kişisel gelişimin ana dinamosudur. Bu dinamonun doğru ve etkin bir biçimde çalışmasını sağlamak bireyin yetkinliğiyle birlikte paralel ilerliyor gibi görünmesine rağmen asıl belirleyici olan, kişinin içinde bulunduğu toplumun öne sürdüğü bir dizi genel geçer kurallar bütünüdür. Daha doğduğu gün doğal olarak yüce Yaradan’ın insana bahşetmiş olduğu bu hak, çoğu zaman yaptırım gücünü elinde tutanlar tarafından şekillendirilmek istenebiliyor. Ve işte sorun da bundan sonra ortaya çıkıyor

Düşüncenin her hangi bir kısıtlamaya tabi tutulmadan ifade edilebilmek istenmesinin önüne çeşitli gerekçelerle engel koyulması doğaldır ki çatışmayı da beraberinde getiriyor. Böyle olmasının altında yatan asıl neden aslında güç sahibinin bu gücü elinden bırakmak istememesidir. Despotizm ve baskıcı yönetim anlayışı işte bu isteğe cevap veriyor.

Burjuva demokratik devrimleriyle birlikte kendisine yer bulmaya başlayan düşünce ve anlatım özgürlüğünün ne acıdır ki en büyük handikabı, yine bu yönetim üslubunun uygulamada sergilediği özgürlüklerin yaygınlaştırılması yönündeki isteksiz tavrıdır. Bu taleplere zaman, zaman diktatoryal bir takım yaptırımlar uygulamasının da asıl nedeni bu isteksizliğinden ötürüdür. Fakat yine tüm handikaplarına rağmen günümüz burjuvazisinin öngördüğü bu demokratik anlayışın, bir nebze de olsa özgürce düşünebilmek ve düşündüğünü ifade edebilmek bakımından alternatifi olmadığı içindir ki,onu değerli kılıyor.Bu alternatif oluşturulamadıkça da değerini korumakta hiç zorluk çekmeyeceğe benziyor.

Tek olmak bir şeyi değerli kılıyorsa bu o şeyin kabahati değildir. Kabahat, ortaya yeni bir şey koyamamış olanındır. 12.01.09

RECEP AKIL