Kara korsandı adı,simsiyahtı,beyazdı patileri,gözleri zümrüt gibiydi öyle asildiki duruşu,bakışı geçen yıl tanışmıştık kedicikle kendi kendine gelmişti bahçemize iki yavrusunu büyüttük beraberce.Bu bahar başında beş yavru daha doğurdu kara korsan,görmeliydiniz ne kadar şirinlerdi,iki aylık olmuşlardı analarıyla otların arasında bir oynayışları vardıki seyretmesi bir ömre bedeldi.Nereden geldiklerini bilmediğim çocuklar,sokak köpeklerini saldırtmışlar üzerlerine dört yavruyu boğmuşlar heber verdiler bana ne korkunç bir manzaraydı hayatında ilk defa bir kedinin ağlamasına şahit oldum,resmen göz yaşı döküyordu kedicik,unutmamda mümkün değil.Arka bahçede iki büyük kavak ağacı var tahminen otuz yıllık,kıyamadık kesmeye bizlerle yaşlansın istedik,her yıl şubat aylarında iki kiracısı var devamlı yuva yaparlar bir çift alakarga,yuvaları bittikten sonra gürültülerinden durulmaz gaklamaları hiç kesilmez,bizim kedicikle didişip dururlar,kediye rahat yüzü göstermezler.Bu gün balkonda kitap okuyordum,kargaların sesinde bir gariplik vardı çığlık gibi arka cama koştum,karga yavrusu yuvadan düşmüş,anasıyla babası otların üzerine pike yapıp duruyorlar,yavru bizim kediciğin pençeleri altında çırpınıyor uçamıyor henüz,kargaların çığlığı kediciğin yavrularına ağlayışını getirdi aklıma seslendim bırak kızım bırak sen çok acı çektin onlarda çekmesin bırak,duyar zannettim,kendim bile duymuyordum,baktı baktı,yavruyu bıraktı geldi camın altına yattı ve kargaları seyrettiAnalık duygusunun ne kutsal şey olduğunu bir kezde kedicik sayesinde öğrenmiş oldum,sıcağı sıcağına sizlerle paylaşmak istedim…

Tufan Ank.