-Bazen asalet kavrami takilir kalir aklima ve gecmise yolculuk yapip söyle bir düsünürüm... Kimler gelmis kimler gitmis, asalet ugruna kimler canindan, malindan hatta yuvasindan olmus...

-Nedir asaletin bize kazandirdigi ?? Hani ugruna kaybettiklerimiz nerde?? Asli olmayanin, aslini inkar edenin asaleti varmidir sizce?? Siz bana söylermisiniz; Kisinin asaleti neresinde?

-insan dürüst degilse, empati kuramiyorsa, düsene yardim eli uzatmiyorsa, bazilarinin belki ’hice’ saydigi ama en kolayi (ama önemli);
-Gülümsemeyi basaramiyorsa ?? Neye yarar bunca yasam, nefesini bosa harcamak niye ve kime? Ama en önemlisinin HuY GüZeLLiGI ve insan sevgisi nerde??

-Öyle seylere sahit oldumki, insanligimdan utandim dahasi üzüldüm... Bazilari varki benim amcam söyle, dedem böyle der durur, gurur yapar övünür...
-Ama kendi nefsine dönüp bakmaz bile, hatta dünyaya gelis sebebini, her nefsin kendinde sorgulanacagini unutmustur coktan... O zaman, baskasiyla övünmek yerine ’sen’ kendin ol yeterli...

-Kimene benim dedemden yada banane bir baskasindan... Benim ben oldugum yetmezmi? Bende bulunmayani neden anlatayim öylesine yada neden dedemi anlatayim övercesine...

-Hic babasi katil olanin oglunu hapise atarlarmi? Yada bir hirsizi sucu yüzünden bir baskasini sorgularlarmi?? Yada; Babasini ’iyi’ diyerekten ’kötü’ olan oglunu ise alirlarmi, alsalarda nereye kadar sorarim size...

-Bazilari soyuyla diyeride boyuyla, bir baskasida güzelligiyle övünür... Bir diyeri makamiyla simarir ama bir cogu bilmezki incelik yanliz fikirde, dilde dolasiyla Kalpteki güzellikte belirir, kalici ve kabul olanda budur... "iste asalet budur ... asil gercek budur." (bence tabikide)

-Kisi ah bir bilse ne güzelligi onunla kalacak nede makami... Hayat adini verdigii ’benlik’ sürüvenini, güvendigi, yere göge sigdiramadigi ’ego’su bile fayda vermeyecek... Belkide en zor aninda onu isyandan, zulümden, varsa "inanci" kurtaracaktir...

-Görselligi önem veren, maddi veya manevi yanlizca on’a yatirim yapacaktir... Yüregi pas tutmus kisiyi bir düsünün:
-Bu kisi yasamdan zevk aliyor gibi görünsede yarini on’a zehir olacak, belkide yarinlari hic olmayacak... Yasarmis gibi görünsede belki ’aslen’ yasamayacaktir... Yüregi kara olanin karasi bir gün o güzelim yüzünede bulasacaktir... (mazallah)

-En acisi/kötüsü; Bazilari, ’soyu’ icin cinayet bile isler... Bazilari ebedi sahip olamayacagi toprak icin kinlenir... Burda Yunus Emrenin bir sözü geldi aklima ; "Mal sahibi mülk sahibi, nerde bunun ilk sahibi?- Malda yalan mülkde yalan, al birazda sen oyalan."...

-Bazi cahillerde erkek dogurmadi diye Kadinina söver hatta döver, ona Allah’in emaneti olan kadinin duygulariyla oynar, birde bu yetmiyormus gibi üzerine evlenir...

-En Sevgili, Allah Rasulü Hz.Muhammede’in s.a.v.’in bile ’soyu’ kizi Hz. Fatima r.a. ile devam ettigini bilmez yada unutur... Bu gercegi hic bir zaman unutmamali cünkü biz Mü’minlere en güzel örnek yasam Onun yasamidir...
-Ve daha önemlisi; Kizida Oglaninda verenin ALLAH c.c. oldugunu her zaman hatirda tutmali...

-Elbeette bu sorulara bir cogumuz ’biz biliyoruz’ diye cavap veririz ama bilmek bumu; Kisi bildigine inanmiyorsa ve inandigini yasamiyorsa bu bilgi ona ne kadar fayda verir... Kisi ne kadar okursa okusun bildikleriyle amel etmezse ’bosa’ biliyor demektir...

-Hic soyu/asaleti olup, cirkin ve ahlaki bozuk kisi mutlu olabilirmi? Veya bu ’mutsuz’ olan kisiyle yanindaki mutlu olabilirmi? Ben güzelim diye gecinen ama cimri ve adaleti olmayanin yaninda durulurmu? (ben durmam)

-Aslimizdan yola cikarak, YüReK güzelligimizle eger dürüst davranabiliyorsak o zaman bizim icin UMUT hic bitemez bitmemeli...

-Anlatmak istedigim gayet ortada ; Dünyaya yanliz geldik, yanliz yasiyoruz "cogul gibi gärünsede" ve nihayetinde yanliz gidecegiz ebedi yurdumuza, ’ölümsüz’ hayatimiza... Kisi ’burdan’ yatirimini yapacaktir TüM yasantisiyla...

-Sevgi ile yogrulmus kimligimiz = inancimiz; Cömertligimiz ve dürstlügümüzle harmanlanirsa iste o zaman ancak biz garantideyiz, kimsenin yaninda olmasada ALLAH katinda... En önemliside bu degilmi sizce??

-Biz biz olup yasamamiz gereken sekilde yasayabiliyorsak, hic ummadigimizda, ümitlerin bitmis gibi göründügü anda bile, Yaradan karanlik yolumuza isik tutacak ve bizi razi oldugu kullarindan eyleyecek... (insallah)

-Bu ne güzel bir anlasma; "Biz Allah’dan razi Allah’da bizden razi" Daha ne isteriz... Kim olursak olalim, nerde ve nasil yasiyorsak yasayalim, dönüs ancak ve yanliz O’nadir unutmayalim...

-Kisi iyiyide kötüyüde kendine yapar farkli görsede/görünsede... Hic bir KöTüLüK ebedilik kazanmaz ve hic bir iYiLiKTE ziyan olmaz... iyilik (Allah rizasi icin yapilirsa) dünyada deger kazanmasada Ahirette, ALLAH katinda ziyan olmaz...

-Rast gele degil Tefekkür ederek yasayalim ne dersiniz?? Öyle olunca her animizda huzura kavusacagiz, en önemlisi MUTLU olacagiz...

_______Bu yaziyla niyetim kimseyi kirmak degildir, lakin hepimiz kusurluyuz, önemli olan hatalarimizin gec olmadan farkina varmak ’insallah’u teala’________

cümlenize özünüzle HUZUR ve MUTLULUKLAR diliyorum..