Zamanın adı yok....

Zaman katmanlarının arasında yarım kalmış ya da gökyüzünde olgunlaşmış ama yeryüzüne yağamayan düşleri saklar.. Hep söylerim; düşler gerçeğin kankardeşidir… Zaman da bu yansımanın gönüllü ama zor ikna olan gizli geçididir…Gerçek ve düş arasında kan bağı olmamasının tek sebebi insanların bilinçsiz ve hoyrat anlayışıdır…

Bakır renkli toprağın ’mavi’ çocuğu, hazır mısın düş yolculuğuna… Söz! Seni en özel otobanlarda, zamanın sadece güven denizini aşabilmiş kulaçlara armağanı olan en gizemli duraklarında, dinlendire dinlendire yüreğimi de paylaşarak yapacağız bu yolculuğu.. Yani seyahatin rahat geçmesi için TEK olacağız…

Zamanı yüreğimizin terminalinde en güzel yolculuklarda seyehat edebilmemiz için ikna etmem zor olmadı.. Biliyorsun ben iknanın göbeğine yuva yapmış kartanesiyim… Eriyip eriyip tekrar yaşama ve düşlere yağan, beyaz ile mavi arası bir renkteyim.. Belki de zaman gururunun arasına sakladığı şefkatinin sıcaklığıyla bize hadi! dedi….

Neden mi?

Biz bunu hak ediyoruz sırdaşım…… Biz BİZi hak ediyoruz… Biz bizi saniyelerin nabzında yavaş yavaş büyürken sabırla, acıyla, gözyaşıyla, umutla bekledik… Ben zamanın her durağında beni biryerlerde bekleyen öteki benin olduğunu hissediyordum… Geleceğini, seni bekleyen yüreğime fısıldamıştı zaman….

İlk yolculuğumu tek başıma hani kaybolan bir çocuk gibiydim dediğin AN a yapmak istiyorum… Hani bakır renkli toprağın parlak ama hissiz renginde kaybetmiştin çocukluğunu… Hani kendini ararken titriyordun güneşin yakıcı sıcaklığında.. Hani gözyaşın yalnızlığa teslim olmamak için beni çağırıyordu … Hani ara sokaklarda yıllar öncesinin değişen bakkalları seni üzmüştü… Ve hani, gurbetin yalnızlıklarında benimle kaybolmak, benimle ağlamak, benli hüzünlerle tanışmak istemiştin…

İşte zaman, beni o AN a teslim edecek.., Kaybolan çocuğu alıp düşlerde yolculuğa başlayabilmemiz için…. Ve BİZ olabilmemiz için…

Yanıma sana dair tüm duygularımı, düşüncelerimin en ince kıvrımlarına kadar yağan yağmurlarımı da aldım geldim… Yaşadığın hüznün çöle dönüşen kırıntılarına yağacağım hem de en cesaretli rengimi de alıp yanıma! ! !

Islatacağım dudaklarındaki sonbahar renkli yalnızlığı... Yaşama, yitik zamana sarılır gibi sarılacağım! Yıllarca beklediğim… İzini sürdüğüm beyaz duyguların yuvasını bulmanın sevinci var gözlerimde, yüreğimde, her anımda….

Tutup ellerinden yolculukta yolculuklar yaptıracağım sana zamanın bereketli düş sağanağında...

Hadi çıkart üzerinden hüzne dair tüm renkleri… Korkma bana güven kapat gözlerini.. Sana renklerin en safını, en gerçeğini, en lekesizini getirdim… Zamanın, yaşamın ve geçmişinin içinde barınan tüm koyu renkleri yıka getirdiğim düş rengiyle.. Göreceksin tüm koyuluklar düş renginin asil ve sevgi dolu anlamında sonsuzlukta yolculuğa çıkacaklar….


Beyaz Ağıt/Mehtap ALTAN