Bir sandalyeye oturup, ellerimi sirtima baglamis birde karsima gecmis bir hikaye anlat diyor.

Anlatmasina anlatirim da ne kadar zor oldugunu dilimin dönmedigini fark edince, anliyorum, neden Ellere deger verdigimi.
"Ellerini bana göster seni sana anlatayim" dedigim cok olmustur.
Bir Insanda ilk baktigim ilk süzdügüm elleridir ve su anda kendi ellerimi kullanamama nin acisini yasiyorum.....ve anliyorum... yine ve tekrar tekrar ellerin degerini.

Ellerin DISI, Insanin DISI...ici ise; insanin icidir.
DISI her ne kadar yosunlasmis duvarlara carpsa, icini korumak icin, hep disi carpar duvarlara, soyulur yirtilir, izler kalir.
Ici yaralansa öyle cabuk gecmez.
Eller degilmidir, düsüncelerimizi yazan, kalemi tutan ve bir vedanin simgesi olan.
Hatta uzun yolda yürürken dengeyi saglayan.
Sivri diller konustugunda ve duramayinca, elin parmagi degmezmi, basilmaz mi pempe dudaklara "Sus artik, cikmaza girdin" dercesine.

Icinin hircinligini göstermek istemediginde, eller degilmidir, titreyen, yumruk seklini alan, kontrolsüz, hareket eden.

Utanc duygusu bütün benligini sardiginda, yüzüne siper olan, kizarikligini saklamak istediginde, kapanmazmi eller yüzüne.

Birde saygi cerecevesi dar olan, saygiyi ancak karsisinda, el kavusturup ayakta duranin saygili oldugunu sanan, demezmi
"El pence divan dur" cekinmeden.

El emegi degilmidir; el isleri, Tablolar, Resimler gözlerini kamastiran, yapilar,
görünüsü güzel, evimi süsler diyerek, emegi gecenleri destekliyormuyuz?
Ihtiyaci oldugu icin biraz daha fiyat kirsak, demiyormuyuz, ellerimizle yönlendirerek.

Hayatinda bir degisikligin olmasini arzuladiginda, yattigin yatagin yönü bile artik seni mutlu etmediginde, ellerin sana yardimci olmuyormu, yatagini degistirmeye, baska bir yöne cevirmeye.

El ayak cekilince, karanlikta sessizlik icinde olabiliyorsun ancak, kafani toparlamak icin.

gücsüz dermansiz, kaldigimizda, basimizi dayadigimiz el, nasilda tasir agir basi, otururken sandalyenin üstünde.

Düsman elinden kurtarildi topraklarimiz, düsman geldiginde "elin ayagin baglimi kalacaksin", der yigitlerimiz.

Her lafi yanlis anlayan,kisiye, ne kadar yanlis yolda oldugunu anlatmak istedigimizde, iki eli
dua ya acmis gibi "ne olur anla" demezmiyiz.

Hani insanlarin canina kiyan, namussuzluk serefsizlik yapan, akla getirilmedik kötülükler yaparda, kanundan kurtulamayip ellerine kelepce taktiklarinda, sakinlesir, susar, hatta yüzünü kapatacak ayibini örtecek, elleri bile kenetlenmis oldugunda, anlayacak o ellerle kendi hayatini cizdigini, ve simdi o elleri onu af etmeyip, yüzünü bile örtmeyecek durumda olup, dizlerinin üstünde kelepceleriyle dinlendigini,
Elin hayira gitmesi gerektigini....belki anlayacaktir.

Simdi ellerimi cöz...ve ben sana istedigin hikayeyi anlatayim...