Bu Gün 29 EKim!
Cumhurtiyet Bayramının 85. Yıl dönümü. Dışarda marşlar çalınıyor, Caddelerde, meydanlarda halk kutlama gösterileri yapıyor. Belki gece havai fişekler bile atılacak. Ama bu gün ve tüm bu yapılanlar beni sevindiremiyor. Garip bir hüzün ve utanç duygusu hissediyorum yüreğimde. Bu günün Türkiye’sine bakınca teknolojiyi yakalamış, gelişmeye devam eden bir ülkenin yanısıra gördüğüm büyük resim, gözlerimin buğulanmasına neden oluyor.
Şöyle ki; yıllardır durduralamayan terör belası ve terör ile mücadele için harcanan kaç ülke bütçesi tutarında devletimin hazinesinden giden para. Eğer terör ile mücadelenin yoğun olarak yürütüldüğü doğu anadolu bölgesine eğitim, sanayi, hayvancılık ve tarımcılığın gelişimine harcanmış olsa idi 30 yıldır süren bu acımasız bela devam eder miydi? Buradan şöyle bir düşünce üretiyorum bu kez neden yapılmadı herkesin söylediği, ancak hiçbir siyasi iktidarın reel olarak girişimde bulunmadığı güneydoğu kalkındırma projesinin gerçekleşmesinden sonra kimlerin menfaatleri bitmiş olacak, Terör ile mücadelede birileri rant mı sağlıyorlar ve bunlar kimlerdir? Silahlar üzerinden sağlanan rant kimlerin cebine giriyor? Tarım ve hayvancılığın gerilemesi ve dolayısı tarım ürünleri ve diğer gıda ürünlerinin dış ülkelerden sağlanması kimlere menfaat sağlıyor?
Bir diğer açıdan büyük resme baktığımda ise gördüğüm yine ürkütücü bir durum;
80 lik sapık ırz düşmanı serbest kalabiliyor, gencecik insanlarımızın kanı dökülmeye devam ediyor, özürlüler yurduna mahkeme kararlarıyla hacizler geliyor, vatan toprağını ve vatandaşını korumak için başkalarından izin isteniyor, Binlerce, onbinlerce insanın katili bir adada büyük bir titizlikle konuk ediliyor, başı ağrısa ortalık ayağa kalkıyor, Türk dili kaybolmaya yüz tutuyor,
Vatandaşın güvendiği "onlar varken biz varız" dediği askere ve polise karşı güvenin sarsılması için komplo teorileri hazırlanıyor ve uygulanıyor, gelişmeyi son model lüks arabalara binip hava atmak, havuzlu villarlarda yaşamak olarak gören ve bunlar için değerlerini yitiren menfaatleri uğruna herşeyi en önemlisi vatan toprağını, bağımsızlığını cumhuriyetini hiçe sayan insanlar çoğalıyor. Ve ben utanıyorum ATAM Cumhuriyetin 85. yıldönümünü kutlamya utanıyorum. Pısırıklığım ile korkaklığım ile kimseyi eleştiremediğim ve bütün bu olup bitene sessiz kaldığım için utanıyorum.Milli Bayramları, ulusal değerleri haketmediğim için utanıyorum. Çocuklarıma bağımsız bir Türkiye’de nefes almayı öğretemediğim için utanıyorum.
Sana ve şehitlerimize karşı mahcubum ATAM yaptıklarım ve yapamadıklarım için utanç duyuyorum...