Biran düşündüm oeski bayramlarımızı,bir çoçukluğunuza gidi verin.Ne kadar güzel günlerdi değilmi,çoçuklar toplanıp kapı kapı dolaşıp şeker toplarlardı,Belkide mahalleye bayramyeri kurulurdu.Oraya gelen muhallebileciler,şekerciler çocukların isteklerini karşılamak için hep sıraya girerlerdi.Çocuklar ise ücüş bücüş sıraya girerler isteklerini anlatırlardı,büyükler küçüklerine saygı gösterir,küçükler ise büyüklerini sayarlardı.Küsler barışır hep birlikte sofralar kurulurdu.
Şimdi nerde o eski bayramlar,
Şimdi bırakın o eski bayramlardaki gibi mahalle arasına bayramyeri kurulmayı çocuklar artık top bile oynamıyorlar.Artık ne küçüğün büyüğüne saygısı kaldı,nede büyüğün sevgisi,ne küsler barışıyor nede o kadar dostluklar kurulabiliyor.
Çocuklarımız artık resmen savaş ortamında büyüyor.Böyle devam edecekse eğer böyle bir düzen hakim olacak ise dünya’ya neden çocuklarımızı alet ediyoruzki bu kısır döngüye bırakın savaşmayı artık,bitirin bu kavgaları ,gelin hep birlikte el ele varalim yaşatalım çocuklarımıza o eski bayramları.