Bir Hayal’din Sen(sizlik)

Gözlerine bakınca hani kanınla karışıyordum. Vücudumun her zerresinde seni hissediyordum ya! Hani aşk acı çekmek değildi. Oysa ben aşkı sadece şarap’a benzetir öle yaşamak isterdim. Dudaklarından Aşk-ı Şarap’ı tatmaktı niyetim.

Damarlarıma işlemeni sabırsızlıkla dilerdim. Rengi önemli değildi, benim için ister Kırmızı ister Beyaz fark etmezdi. Seninle yudumladım ’’Şarap’’ ve ’’Aşk’ı’’. Senin ellerinden içerek senin yüreğine aktım hoyrat gecelerden usulca.

Belki ’’aşk’’ acı belki de mutluluktu...

Ama tatmadan nasıl bilebilecektik. Aşk’ın sihirli ama vazgeçilir gücünü!

Aşk özlemdi kanının teninle bütünleşmesi ve bedeninin her köşesine hükmetmesi ve ateşi ile damarlarıma işlemesi idi.

Aşk-ın bir yanı hep hüsrana seyirci olmuştu. Masallara işlenirdi mürekkep ile…

Kırmızı ile beyaz’ın birbirine sahip çıkmasıydı Aşk…

Aşk gururdan bir kalkandı yüreklerde. Korurdu kollardı sevmesini bilene…

Benim ise; ilk vurgun yiyişimdi…

Aşk-ı Şarap İle…

‘’
Ne senin tadını, kokunu, nede rengini biliyordum. Ama ben yine de senin yüreğinde olmaktan. Senin vücudun da dolaşmaktan, sana dokunmaktan vazgeçemedim. Aşk-ı Şarap’ta böyleydi. Hissetmek ve yaşamak aşk için aynı kavramlardı. Yürek atışı, beden titreyişiydi ’’aşk’’…

Her yeni bir güne özlemle sarılmaktı. Gözlerinin içine baktığın da kendini görebilmekti.

— Arzu Beyaz

—Tutku’ydu Kırmızı

Onunla var olup onunla yok olmaktı.

Ve vücudu terk etti şarap…

Bak artık saçlarımı toplamıyorum senin için! Sen toplu beğenmezdin ya. Sen benim ağlamamı da istemezdim ama gözlerim yağmur bulutu…

Yatağımda da artık ne kokun nede sıcaklığın hükmetmemekte…

Bir güvercinin can çekişirken ki halini düşündürürdü sensizlik. Öleyim işte seni düşlerken, düşünürken...
Vuslat zamanlarda güvercin gibi ha-yat-tan düş-tüm düş-ten düş-tü-ğüm gibi… ‘’

Vuslatla birlikte;
‘’ Ama’lar ’’ düştü kelime hazneme
‘’Aşk’ın’’ yerine.
‘’Şarap’’ terk eyledi bedeni zamanı geldiğinde…
Hoyrat gecelerde rengim dönüştü gri’ye…

£spera
Vuslat 06.02.2007
Yoksul Zamanlar…