Şüphesiz, her gözün bir hikâyesi var.
Ama beni, senin gözlerin ırgalar.

Göz, sevginin ve dostluğun giriş kapısı, güzelliklerin gözesi.

Göz, Züleyha’yı Yusuf’a köle eden, Mısır’ın seçkin kadınlarını şaşkınlığa sürükleyen; fitnenin kucağına atan uzuv.

Göz ki, Kays’ı Leyla’ya Mecnun eden fettan.
Benim Leyla’m da sensin inan.

Bu bağlamda göz var, gülümser ; ışık saçar, göz var fitne ki “fitne katilden beterdir.”

Ayrıca, göz var, denizler kadar derin, göz var Hacer-i esved kadar siyah.

Her bakışına, bin ah çekilir bazı gözlerin ki senin gözlerin de onlardan.

Söylediğim gibi bir hikâyesi var bütün gözlerin.

Ama, benim meftunu olduğum, tiryakisi olduğum; dinlemeye doyamadığım hikâye senin gözlerin.

Ne Zülayha’nın ne Leyla’nın gözü gözümde.

Gözlerin ki bir bakışıyla, göz göz oldu yüreğimde yaralar .
Gözlerin ki beni sana râm eyler, seni bana yâr.

Gözlerini kıskanırlar ahular.
Sana son sözüm o ki gözlerinde gözüm var...

Ankara 06.07.2002