1. Bölüm:

02/Fughoper/A

Pozisyon:
Sessiz kalmak şartıyla, duygusuz kalmamaya dikkat ederek ama üzmenin de zaman zaman bir gereklilik olduğu gerçeğiyle hareket edebilme konumu.

Bu, içimden geçenler:
Kendinle ayrı odalarda kalmak şanstır bazen. Daha objektif dinlenir her taraf. Ama hep öyle sürüp gidemez. İstesen de sarı odalarda kalınamaz..

Bu, yazdığım:
Eylül’de gelme şimdi gel. Bırak hüzünler liman liman dolaşsın. Gönüller akort tutmasın. Eylül onlara kalsın. Sen bana..

Bu, acıdığım:
Arama bulamayacaksın. Çünkü aradığının ben olduğunu bilemeyeceksin..

Bu da lokasyon:
Her Eylül’de beklediğim yer felsefeye gore farklı. İspatlanamayan teorilere göre bir hareketsizlik. Hep, her Eylül’de beklemekle hiç beklememek bu teoriye gore aynı. Ama soru şu; sonuçta hiç beklememiş mi oluyorum, ya da bu durumun devamı aslında neyin devamı?

...

03/Fughoper/B

Durum aynı.. Değişen şey çok!

2. Bölüm

*/Fiespia/Dove

Umut:
Fughoper’daki konumun güzeldi. Ama lokasyonu bence düşünmelisin. Son pozisyonumda sayamayacağım kadar teori ürettim. Sen teorileri pratikte yaşamaya bak! Açıklanamayan pratikleri bana gönder, bir çaresine bakarız.

Zorluk:
Çok şirin fantaziler de yaşamaktayım: En son aktardıklarını bir türlü teorik bir yapıya yerleştiremedim. Denemekten ne çıkar deyişim çok komik bulundu. Bu komikliği, çelişki diyagramında görebilirsin.

Son:
Di’li geçmiş hakkında yoğunlaşmaktayım. O benimle, ben onunla uğraşıyorum. Benim avantajım daha çok tabii ki. Bunu yazabilmem onun göstergesi.

Başlangıç:
Eylül’lerin zamansal döngüsü devam ediyor. Bunu durdurmanın imkanı ayrı konu, gerekliliği ise seni ilgilendiriyor daha çok. Duygusal ritimlerle uyumsuzluğu 2006 yıllarında görülmeye başlamış. Nedense, alttan alta devam edegelen yargı sürecini çokları farkedememiş. Bu da çelişki, ama komik değil..

Tekrar Başlangıç:
Fughoper - n

>akdeniz<