ŞEHİT JANDARMA UZMAN ÇAVUŞ KADİR KAYVENİ

Şehit Jandarma Uzman Çavuş Kadir Kayveni, 1 Ekim 1990 tarihinde Erzurum’ da doğdu. Trabzon’un Of ilçesi Bölümlü Kuran Kursunda hafız olarak mezun oldu. Daha sonra Manisa Kırkağaç 6. Jandarma Komando Eğitim Alay Komutanlığında uzman çavuş eğitimi alarak Çakırsöğüt 1.Jandarma Komando Tabur Komutanlığında göreve başladı. Şırnak Cizre Nur Mahallesi mevkiinde 27.12.15 tarihinde bölücü terör örgütü mensuplarınca tuzaklanan el yapımı patlayıcı maddenin askeri (cobra) aracın geçişi esnasında infilak ettirilmesi sonucunda kahraman iki Türk Askerimizin de birlikte olduğu bombalı eylem sonucu şehit düşmüştür.







Bir elinde silah birinde kuran

Göğsünde sarsılmaz kuvvetli iman

Bak geldi dediler şehitlik sıran

Yalın ayak yola düşüyor Kadir



OF’TA HAFIZ OLDU ŞIRNAK’TA ŞEHİT

Şehidimizin Annesi şöyle anlatıyor:

Oğlum daha 57 günlükken babasını kaybettik. Bu hayattaki sınavının zor olacağı daha bebekken belliydi. Ama Kadir’m çok güçlüydü ve daha küçük yaşta hep asker olmak isterdi. Ben ise oğlumun hafız olmasını isterdim hep. Bunun için Trabzon da yatılı kuran kursuna gitti ama gönlün de yatan ve hiç bir zaman vazgeçmediği askerliği seçti. Tabi ki oğlumla gurur duyuyorum fakat anne yüreği dayanmıyor işte hep bir korku vardı içimde. Ben Kadirimi zor şartlar altında büyüttüm ve vatana millete hayırlı bir evlat yetiştirdim. Oğlum evlendi,yuvasını kurdu ve bir evladı oldu. Bir gün eşimin telefonu çaldı arayan Kadirdi. Her şeyin çok güzel olduğunu söyledi ve evde kim var kim yok iştima aliyim diye bizle şakalaştı .Hayat dolu bir insandı. Oğlum hem eşinden hemde işinden gayet mutluydu. Sonra bir gün acı haberi geldi. Evimiz barkımız yıkıldı. Kadirim şehit düşmüştü. Benim bakmaya bile kıyamadığım yavruma kıymışlardı. AL Bayraklı tabutuna sarıldım biliyordum ben ağlarsam kadirim üzülürdü ama kendime söz geçiremiyordum. Canı çok yanmışmıdır diye hep düşündüm ama Hz.Muhammed(s.a.v) şu sözü aklımdan çıkmadı ; Sizden birinizi karınca ısırdığı zaman ne kadar acı duyarsa , ’ ŞEHİT’ olan kimse de ölüm acısını ancak o kadar duyar. Oğlum vatanı milleti için gözünü kırpmadan kendini feda etmişti ve ben çok gururluydum. Kalbim de duayla, dilim de ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ lafıyla canımın yarısını orada bırakmıştım. Ama başım hep dikti öyle de kalacak. Ben biliyorum ki kadirim beni görüyor ve dualarla kavuşacağımız günü bekliyor.

Şehidimizin Kardeşi şöyle anlatıyor:

Annemin ilk eşinden olan abimdi. Annem abime hamile iken babası vefat etmiştir. Annem onu o yokluk günlerinde karnında taşıyıp dünyaya getirmiştir. Annem abim dünyaya geldikten 1 ay sonra babamla evlilik yapmıştır. Ve abimin benimle beraber 3 kardeşi daha olmuştur bu evlilikten. Annem hep daha fazla çalışıp geleceğini yapmaya çalışmıştır. Köyde orta okulu bitirene kadar annem örgü yaparak büyüttü abimi. Köydeki okuldan mezun olunca annem Trabzon Yatılı Kur’an Kursuna gönderdi ve orda hafızlığını tamamlayarak imam olma yolunda ilerledi. Ama abimin gönlünde hep asker olmak vardı. O sırada askerlik kağıdı geldiği için askere gitti. Askerde uzman çavuş olmaya karar verdi ve mülakatlarına girerek gayet başarılı bir dereceyle kazandı. Ve gelip kendi kazandığı parası ile düğününü yaptı. Gerçekleşen 2 yıl görev süresinden sonra son görev yeri olan Şırnağın cizre ilçesinde şehit düştü. En çok canı yanan ve ciğeri parçalanan yaşlı annem ve eşi oldu. Ama şimdi annem ve biz kardeşleri olarak şuna inanıyoruz ki şehitlik makamı en yüksek makamlardan biri ve bizi abim orada bekliyor.Abim korkusuzca giyerdi üniformasını ve hiç bir zaman tereddüt etmezdi ALLAH yolunda şehit olmaktan. Ben rüyamda 3 ay boyunca şehit olduğunu ve rüyamda telefon ile şehit haberini aldığımızı , eve al bayrağa sarılı tabutu ile geldiğini gördüm.Şehit olmadan birgün önce de aynı rüyayı gördüm ve ertesi günü rüyam gerçek oldu. Sabah telefon çalınca içim daraldı ve açtığımızda abimin hain saldırıda şehit olduğu haberi ile ocağımıza ateş düştü.Kara haberi aldıktan sonra yüreğimiz yandı. O an dünya durdu sanki ateş düştü bi kere ‘Vatan sağolsun’ demekten başka birşey diyemedik...

Şehidin eşi şöyle anlatıyor:

Aslında böyle uzun uzadıya anlatabileceğim bir şey yaşayamadık.Ayrılık, görev, gurbet vardı hep... Eşimle Trabzon da kuran kursunda tanıştık ve orada birbirimizi sevdik.İlk görev yeri tokat Niksardı. Tam düzenimizi kurduk mutlu olacakken hain terör örgütünün eyp(el yapımı patlayıcı) saldırısında şehit düştü.Vatan sevgisi imandandır derler ya eşim de inancının ona katmış olduğu vatan sevgisiyle bu mesleğe başladı.Biz çok korksakta eşim ALLAH yolunda ilerlemenin, savaşmanın, vatan için can vermenin ve şehitlik mertebesinin ne kadar önemli ve değerli olduğunun hep bilincindeydi. Şehit haberini aldıktan sonra dünyam yıkıldı ve çok ağır bir imtihanla sınanacağımı düşünüyordum ama imtihanımı kolaylaştıracak kendinden bir parça olan evladımız vardı. Onun varlığı bana hep eşimi hatırlattı ve bana her zaman güç verdi ve vermeyede devam ediyor. Emanetine, ismine sahip çıkmaya çalışıyorum ve ismini kullanmak yerine layık olmaya çalışıyorum. Bir yanım çok buruk ama bir o kadar da gururluyum. Eşim rüyaların da şehit olduğunu gördüğünü söyler ama nasıl olduğunu anlatmazdı. Eşim işini çok seviyordu özenle ve profesyonelce yapıyordu.Bize yansıtmamak için elinden geleni yapardı tehlikelide olsa, göreve de çıksa bize hiç bir şey yokmuş gibi davranırdı. Eşim hafızdı. Ama o asker olmayı tercih etti, zamanında askeri okula gitmeyi çok istiyordu. Hem şartlar hemde zaman gereği olmamıştı gidememişti. O giydiği üniformayı hep gururla ve ğögsü kabararak giyerdi. Ailem eşimin bırakıp gelmesini çok istiyordu fakat o ben gitmezsem yada başkası da aynı şekilde düşünüp gitmezse bu işi kim yapacak kim sahip çıkacak vatanımıza ,milletimize, namusumuza derdi .Varsa kaderimizde çekeriz diyip sustururdu bizi hemen. Bizde artık kabullendik... Zorda olsa herşey ama gururluyum.



Şehit eşinin yürek burkan paylaşımı:

Sensizlik bir çığ gibi düşmüş üzerime

Atıp duruyorum kendimi ıssız sokaklara

İçinde aşk geçen her mısra bizim için yazılmış sanki

Okudukça kayboluyorum, hayallerine dalıp gidiyorum

Yokluğunda dokunuyorum sol yanıma

Bakıyorum ordasın , aslında hep benimlesin

Ne varlığının ne yokluğunun önemi var artık

İkimizin yerinede ben yaşıyorum

İkimizin yerinede ben seviyorum



YAŞIYOR KADİR

Yer Türk’ün mukaddes asker ocağı

Şahadet aşkıyla pişiyor Kadir

En yükseğe dikmek için sancağı

Nice sarp zirveler aşıyor Kadir



Görev yeri Şırnak Cizre cephesi

Olmadı ne korku nede şüphesi

Boş kalmasın diye şehit tepesi

Ay yıldız bayrağı taşıyor Kadir



Bir aralık ayı kara afaklar

Gün doğmakla ağarmıyor şafaklar

Serseri mayınlar Kadir’i yoklar

Sanmayın vuruldu düşüyor Kadir



Kabul oldu o an bütün dilekler

Bakın hele selam durdu melekler

"ŞAK" diye yarıldı yedi kat gökler

Makam-ı Mahmud’a koşuyor Kadir



Dilleri süslüyor Allahu Ekber

Yürü be yiğidim Resûlun bekler

Sen gibi yiğidi alır mı makber

Sığmadı kabire taşıyor Kadir



Haber verin bayram etsin hanesi

Göğsüne takıldı Hakk nişanesi

O şimdi kulların en şahanesi

Cenneti alada Coşuyor Kadir



Ya Rab uydu senin cihad çağrına

Muhammed Mustafa bastı bağrına

Rızayı Hakk için vatan uğruna

Şehit olan ölmez yaşıyor Kadir



Murat Meral



Şırnak’ın Cizre ilçesinde PKK’lı teröristlerin tuzakladığı bombayı zırhlı aracın geçişi sırasında infilak ettirmesi sonucu şehit olan uzman çavuş Kadir Kayveni anısına