Aloş- İnsan olsan keşke

Hayvanları severim sonuçta köylü çocuğuyuz. Şehirler köy gibi değil at eşek inek ne gezsin kedi köpek en kuş sevebileceğin bakabileceğin. Ben hayvanları severim onlarla dost olmayı eğlenmeyi beslemeyi çok severim.
Ama bu sevgi kedi kısmında yoğunlaştı. Çalışırken iki kedimiz vardı çok ilgilenemiyordum emekli olunca bu sayı artı on kadar ev kedim sokakta baktıklarımı saymıyorum.

Hepsinden bahsetmeyeceğim bugün Aloştan konuşmak istiyorum. Bir kedi değil. Bir insan ve de eğitim görmüş erme seviyesine varmış bir hayvan desem hiç şaşırmayın. Beş kardeşten biriydi ikisi kaldı kardeşi karoş çok masum ama o deli dolu zıpkın gibi Spor yapmış gibi kaslı zayıf diri ve gözü açıktır.

Aloş kedilere mama verirken asla başka tabağa varmaz uzanmaz ayaklarının üstünde bekler payı verilince yer verilmese açta olsa çekilir kenara öyle asildir. Dışarıda yavru kedileri sever korur kollar beşinde gezdirir başka kedilere dövdürtmez. Sevemediği ona göre kötü olan kedileri evin sokağın etrafından kovar böyle birde yapısı var.

Benim peşimden hiç ayrılmaz ben varken. Bakkala çarşıya gideceğim zaman peşimden gelir. Dışarı gidecem gelme deyince bekler bakar eve döner. Akşamları her kedi kendine bir yer bulup yatar o da beni görebileceği bir mıntıkada mesken tutar yatar.

Ben ışıkları söndürünce sessize gelir koynuma koltuğumun altında yatar. Tırnaklarını içeri çekerek patısıyla yanaklarımı okşar arada bir, sonra burnunu koltuk altıma sokar uyur. Malum sıgara içiyoruz arada bir öksürüyorum. Ben öksürünce hemen kalkar bilir gibi göğsüme çıkar kalbin ciğerlerimin üstüne masaj yapar patileriyle muhteşem bir varlık. Yok bir şey oğlum diyorum. Mıyavlıyor mavv mavv yumuşakça geri başını koltuk altıma koyup yatar.

Aloş keşke insan olsaydın benimle konuşsaydın. İnsan bile insanla bu kadar ilgilenmez. Sanki sevgili tabip.

Benim Aloşum bir tanedir …

Coşkûnî