BÖLÜM 17- DOSTLARIMI GÖRMELİYİM

GAZETE OFİSİ - GÜNDÜZ

Elif, parkta Reis ve Aslan’la konuştuktan sonra doğruca işyerine gelir. Yüzü hala gergindir ama kararlıdır. Dijital departman köşesindeki masasına oturur. Bilgisayarını açar ama aklı parktaki kedilerdedir. Haberi bir an önce yayması gerekmektedir.

Elif, gazetenin haber sistemi üzerinden bir taslak haber yazmaya başlar: "Belediye, Yeni Yasayı Uygulama Adına Sokak Hayvanlarını Toplamaya Başladı: Hayvanseverler Endişeli". Haberde, genel bilgileri, yasanın barınak ve sokağa geri bırakmama maddelerini, hayvanseverlerin tepkilerini ve... Kendi gördüklerini (Çapkın, Diva gibi tanıdık kedilerin yakalandığı bilgisini, Reis ve Aslan’ın korkusunu) objektif bir dille aktarmaya çalışır.

Bitirdiğinde, taslağı kontrol etmesi için Can Bey’e gönderir. Kalbi hızla çarpar. Bu, onun ilk gerçek haber teklifi ve konusu kendi kalbinin tam ortasında.

Bir süre sonra Can Bey Elif’in masasının yanına gelir. Elinde Elif’in taslağı vardır. Yüz ifadesi okunamazdır.

CAN BEY: Bu ne Elif? "Belediye hayvan topluyor"... Bu hafta zaten yerel haberler sayfasında küçük bir kutu olarak geçecekti. Ne bu acele? Ve bu "hayvanseverler endişeli" kısmı... Kaynağın kim? Bir STK mı?

ELİF: (Heyecanla ve biraz panikle) Can Bey, durum beklediğimizden daha ciddi! Toplama işlemi başladı bile! Bugün... Bugün parkta... Pek çok kedi toplandı! Dostlarım! Yani... Gördüğüm kadarıyla tanıdık kediler... Çok hızlı olmuşlar! Ve... Ve hayvanseverler gerçekten çok endişeli! Ben de öyleyim!

Can Bey Elif’e bakar, kaşları çatıktır.

CAN BEY: Dostların mı? Elif... Biliyorum kedi işini seviyorsun ama gazetecilikte bu kadar kişisel olamayız. Kaynakların kim olduğunu söylemen lazım. Ve "pek çok kedi toplandı" demen yeterli değil, sayı var mı? Belediye ile konuştun mu? Onların açıklaması ne?

ELİF: Henüz konuşamadım ama... Gördüklerim... Reis ve Aslan... Onlar kaçmışlar... Ama Çapkın... Diva... Onları yakalamışlar!

Can Bey’in yüzünde tekrar o "Bu kız biraz tuhaf" ifadesi belirir.

CAN BEY: Reis kim Elif? Ve Çapkın? Bu kedi isimleri de nereden çıktı? (Kağıdı masaya bırakır) Bak Elif. Konu önemli olabilir, yasanın uygulanması takip edilmeli. Ama bu şekilde olmaz. Kaynaklarını netleştireceksin. Belediyeden bilgi alacaksın. Belgelendireceksin. Bu taslak... Çok duygusal. Ve eksik. Üzerinde çalış. Belediyeden bilgi almaya çalış.

Can Bey ayrılır. Elif hayal kırıklığına uğramıştır. Gazetecilik kuralları, gerçekler... Kendi gerçeği (kedilerin konuşması, Çapkın ve Diva’nın yakalanması) ile uymamaktadır.

ELİF: (Kendi kendine mırıldanır) Belediyeden bilgi al... Ama onlar gerçeği söylemeyecekler ki... Onlar sadece toplama yaptıklarını söyleyecekler. Dostlarımı yakaladıklarını söylemeyecekler...

Birden aklına Reis ve Aslan’ın sözleri gelir. "Barınakları öğreneceğiz." "Onları bulacağız."

ELİF: (Kararlılıkla) Bilgi mi? Kaynak mı? Benim kaynaklarım belli! Reis ve Aslan! Ve... Onları nerede tuttuklarını öğrenmem lazım! Barınakları görmem lazım!


BELEDİYE HAYVAN TOPLAMA MERKEZİ ÖNÜ - GÜNDÜZ

Elif, birkaç saat sonra (öğle arasında veya iş çıkışı izin alarak), bir belediye hayvan toplama merkezinin önüne gelir. Yanında, belki gazetedeki daha deneyimli ama konuya mesafeli duran bir foto muhabiri (görüntü alması için), ya da tamamen yalnızdır (sitcom’un ilk aşaması için yalnız olması Elif’in mücadelesini daha çok vurgular). Elinde gazeteci kimliği ve belki belediyeye yazılı bir dilekçe vardır.

Kapıdaki görevliyle konuşur.

ELİF: İyi günler. Ben [Gazete Adı]’ndan gazeteci Elif. Belediyenin toplama faaliyetleri ve barınağın durumu hakkında bilgi almak ve merkezi görmek istiyorum.

Görevli, Elif’i baştan aşağı süzer. Yüzünde "Sen de kimsin?" ifadesi vardır.

GÖREVLİ: Burası ziyaretçi kabul etmiyor. Özellikle bu ara. Yoğunluk var.

ELİF: Ama ben gazeteciyim. Kamuoyunu bilgilendirmem gerekiyor. İçeride hayvanların durumunu bilmek hakkımız. Aşılı ve küpeli hayvanların da toplandığı söyleniyor, bu doğru mu?

GÖREVLİ: (Sesi sertleşir) Öyle bir şey yok. Biz sadece yasayı uyguluyoruz. İçeri girmeniz mümkün değil. Amirlerimden izin almanız lazım. Belki haftaya. Ama söz veremem.

Elif ısrar etmeye çalışır, elindeki dilekçeyi gösterir.

ELİF: Lütfen... Sadece beş dakika. Hayvanları görmek istiyorum. Yakalanan kediler var, onların durumunu öğrenmem lazım.

GÖREVLİ: (Kapıyı hafifçe kapatır) Giremezsiniz dedim hanımefendi. İzniniz yok. Şimdi gidin lütfen. Yoksa güvenliği çağıracağım.

Kapı Elif’in yüzüne kapanır. Elif hayal kırıklığı ve öfkeyle kalakalır merkezin önünde. İçeride dostları vardır ve onları göremiyordur.

ELİF: (Kamera dönerek) Gördünüz mü? İçeri almıyorlar. Neden? Neyi saklıyorlar?

Aklına, listedeki diğer maddeler gelir. Hukuki yollar, CİMER, sosyal medya...

ELİF: Tamam. Madem göstermiyorlar... Ben de başka yollar denerim. Bu iş burda bitmedi!

Elif, kararlı adımlarla oradan ayrılır. Mücadele için sadece röportaj yapmanın yeterli olmayacağını, daha etkili yolları devreye sokmak gerektiğini anlamıştır. Bu ret, onu daha da hırslandırır.


BÖLÜM 18- MÜCADELE ATEŞİNİ YAKMAK

ELİF’İN EVİ - GECE

Elif, barınağın kapısında yaşadığı hayal kırıklığı ve öfkeyle eve döner. Yorgun ama kararlıdır. Hemen bilgisayarının başına oturur. Telefonundaki kamera kaydını açar: Parkta Reis ve Aslan ile yaptığı o duygusal ve gergin konuşma... Yakalanan dostlarının isimleri... Kedilerin yüzündeki korku... Ve kendi yüzündeki acı ve kararlılık.

Elif, videoyu düzenlemeye başlar. Bu sefer alt yazılar sadece konuşmaları değil, kedilerin ruh halini de yansıtır ("Reis: (Acı içinde)", "Aslan: (Öfkeyle Hırlayarak)"). Barınağın kapısında kendisinin içeri alınmadığı görüntüleri de ekler. Videonun kurgusu, önceki komik videolardan farklıdır. Daha ciddidir, daha dokunaklıdır. Mücadele ruhu ön plandadır.

Videonun sonuna, barınak önünde çektiği veya evde kameraya karşı çektiği, listedeki "Yerel basına veya sosyal medyaya açık çağrı" maddesini uyguladığı bir kapanış ekler:

ELİF: (Videoda - Yüzü yorgun ama kararlı, sesi güçlü) Az önce belediyenin hayvan toplama merkezine gittim. Gazeteci olduğumu, içeriyi görmek istediğimi söyledim. Reddedildim. Neden? İçeride ne var da göstermek istemiyorlar? Bu yasa... Bu toplama faaliyetleri... Masum canları yuvalarından ediyor. Parktaki dostlarım Çapkın, Diva, Sivri... Onlar şimdi nerede? Hangi koşullarda? Bizi duymuyorlar. Ama biz onları duyuracağız! Onların sesi olacağız! Bu videoyu paylaşın! Belediyenize ulaşın! Veteriner işleri müdürlüğünü arayın! Barınakları ziyaret etmek istediğinizi söyleyin! Birlikte hareket etmeliyiz! Dostlarımızı o barınaklardan çıkarmalı, yuvalarına geri getirmeliyiz! Onların özgürlüğü için!

Elif, videoyu bitirir. Gözünden bir damla yaş süzülür. "Kaldırım Konuşmaları: Çığlık" veya "Kaldırım Konuşmaları: Kayıp Dostlar" gibi çarpıcı bir başlık koyar. Derin bir nefes alıp "Yayınla" tuşuna basar.


İNTERNET ORTAMI - GECE/GÜNDÜZ (MONTAJ)

Videonun yayılması gösterilir. İlk izlenmeler, ilk yorumlar. Yorumların hızla artması. Paylaşımlar. Video anında viral olur.

Sosyal medya akışlarında video görünür.
İnsanların şok olmuş veya öfkeli yüz ifadeleri (kısa kesitler).
Yorumlar: "Bu vicdansızlık!", "Kediler nasıl konuşuyor şoktayım ama konu çok ciddi!", "Paylaşıyorum!", "Nereye dilekçe yazalım?", "Hangi belediye bu?", "Yarın belediyenin önüne gidiyorum!", "Bu videoyu bütün hayvansever gruplarına atın!"
Gazete ofisinde bir meslektaşının bilgisayarında video açıktır, şaşkınlıkla izlemektedir.
Belki Can Bey’in telefonunda video bildirimleri görünür, kaşları çatılır.


ŞEHİR - GÜNDÜZ

Videonun etkisi somutlaşmaya başlar. Listedeki "Basın Açıklamaları ve Protestolar" ve "Toplumsal Dayanışma ve Bireysel Eylemler" maddeleri hayata geçmeye başlar.

Belediyenin önünde küçük bir grubun ellerinde pankartlarla toplandığı görünür.
Birkaç kişinin belediyeye dilekçe verdiği görülür.
Sosyal medyada #KedilereÖzgürlük veya #KaldırımKonuşmalarıDurdurulamaz gibi etiketler TT (Trend Topic) olur.
Elif’in telefonuna ardı ardına aramalar gelir. Tanımadığı numaralar...


ELİF’İN EVİ - GÜNDÜZ

Elif, telefonlarına bakar. Arayanlar hayvansever STK’lar, gönüllüler, hatta belki yerel gazeteler veya haber siteleridir. İşte listedeki "STK ve Gönüllü Organizasyonlarla İş Birliği" kapısını çalmaktadır.

Elif, telefonu açar. Sesi hem yorgunluk hem de umut doludur.

ELİF: Alo? Evet... Ben Elif. "Kaldırım Konuşmaları"... Siz de mi videoyu gördünüz?

Bu sahne grubu, Elif’in videosunun yarattığı etkiyi ve sivil hareketin başlamasını gösterir. Artık Elif yalnız değildir, mücadele topyekün bir hal almıştır. STK’larla iş birliği, toplu eylemler, hukuki süreçlerin başlıyor.

DEVAM EDECEK...