0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
201
Okunma
Hayatın sırrını yaşamadan bilemiyor insan.
Boğaziçi ya da Anadolu Açıköğretim fakültesi..
İntihar ya da doğum..
Ölüme daha var..
Dayak ya da aşk..
Zehir ya da iksir..
Uyuşturucu, karakol ya da adalet..
Zina ya da sadakat..
Kitap ya da cehalet..
Cinnet ya da huzur..
...
Hepsinden var benim kitabımda. Tatmadım, yaşadım.
Kabullendim. İçinden biri olmayınca diğerleri de olmuyor.
Ben olmuyorum.
Belki topraktan fışkıran bir filizdik. Hepimiz. Dahil olan herkes. Zaman gerekiyordu.
Belki haddini bilmesi gerekiyordu.
Kara toprak derler.. Bence kahverengi, altının bir tonu.. O besliyor verimi.. Yeşiller gövdeden fışkırıyor..
Şimdi küçümsüyorum. Çünkü benden güçlü de değil, önemli hiç değil.
Buradayım, karşındayım.
Ne öğreteceksin daha..
