Aşk..
Lâfta yüceldi, kâlpte ise sessizce gömüldü.
Çünkü yürekler artık sadâkatle değil, yalanla besleniyor.
Ekranların ardında kurulan sanal sevdâlar,
Birkaç hevesten sonra çöp kutusuna atılıyor.
Ve her silinen mesaj,
Bir kâlpte silinmeyen bir yara bırakıyor..

Her şey bir Merhaba ile başlıyor ,
Ardından geliyor o tanıdık cümleler:
Sen farklısın...
Ben seni anlıyorum...

Heves kabarıyor, yakınlık sanılıyor.
Oysa bu gönülden değil;
Nefisten doğan her temas,
Önce göz alır, sonra gözyaşı döker..

Gönüller, tanıma bahanesiyle
Bir kâlpten ötekine savruluyor.
Daha dün bir başkasına Ömrüm diyen,
Bugün bir yenisine hikâye yazıyor.
Ve adına da utanmadan Sevgi deniliyor..

Hâlbuki sevgi…
Emek ister.
Sadâkat ister.
Ahlâk ister.
Hevesin adı aşk olamaz, olmamalı..
Yalanın olduğu yerde sevdâ, ancak geçici bir hevesdir.
Kısa vadeli her birliktelik,
Kâlbi karartır, ruhu paslandırır...

Çünkü yalan, aşktan daha keskin bir zehirdir.
Sevdiğini söyleyip bir başkasıyla yazışan,
Aynı anda birkaç gönüle söz atan,
Sevgiyi değil; yalnızca kendini sever..

Kâlp, bir kez yalanla kirlenince,
Bir daha saf sevgiye güvenemez olur.
İnsan, en çok kendi yalanına kanar.
Ve sonra, herkes aynı diyerek
İhanetini meşrulaştırır, vicdânını susturur...

Oysa aşk...
Bir kişide karar kılmaktır.
Onunla yaşlanmaya niyet etmektir.
Eksikleriyle sevmek,
Bir ömrü sadâkatle mühürlemektir..

Ama ne yazık ki..
Kâlpler artık Han misâli, geçici konaklarla dolu.
Bugün biri, yarın bir başkası..
Tanımaya çalışıyorum, bahanesiyle arzular kutsanıyor;
Bir şey yaşamadık ki,diyerek de vebâl örtülüyor..

Bu, ahlâkın çöküşüdür.
Bu, nefsin iktidarıdır.
Bu, sadâkatin kabridir..

Unutma:
Birini aldatmak, sadece ona değil;
Evvelâ kendine ihanettir.
Yalanla sevgiye yürümek,
Ateşle gülü sulamaktır..

Aşk, yalanla yürümez.
Sadâkat olmadan sevgi yeşeremez.
Her geçici birliktelik,
Kâlpte bir iz, ruhta bir kırgınlık bırakır.
Ve sonunda insan,
Kimseye inanmaz hâle gelir.
Çünkü önce kendi yalanında tükenmiştir...

Ey gönül,
Sakın sevgiyi kirli kâlemlerle yazma.
Sakın aşkı, geçici arzulara kurban etme.
Unutma ki:
Helâl sevgi, az ama derindir.
Haram sevgi, çok ama hiçtir..

Ekranı değil, kâlbini temizle.
Sözlerini değil, niyetini arındır.
Ve Allah’ı şâhit tutamayacağın bir ilişkiye
Asla adım atma.

Çünkü aşk,
Allah ile başlarsa bâkî kalır.
Nefs ile başlarsa,
Zelîl kalır.

Hülâsa,
Aşk, güzel bir söz değil;
Güzel bir ahlâkın ete kemiğe bürünmüş hâlidir . . .

Liyakat -