0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1035
Okunma
KÂZIM’DAN NÂZIM’A MEKTUP
Kazım Demir
Saitama, Japonya – Temmuz 2025
Usta Nâzım,
Sana bu satırları, Pasifik’in öteki ucundan, güneşin her sabah başka türlü doğduğu bir sürgün ülkesinden yazıyorum.
Senin “Mavi Gözlü Dev” diye anıldığın o coşkun zamanlardan çok sonra, yoksulluğun, zulmün, kardeş kanının hâlâ aktığı bir dünyadayız.
Ve evet, senin dediğin gibi, hâlâ “en güzel günlerimiz, henüz yaşamadıklarımız…”
Ben, “güzel günler göreceğiz çocuklar” diye diye büyüyen,
Ama o güzel günlerin her defasında askeri çizmelerle ezildiğini gören bir halkın evladıyım.
Kürt’üm, Nâzım.
Adımız haritalarda küçüktü, mezarlarımız sayılmadı.
Ama ağıtlarımız var;
Bazen bir annenin yanık dudak kenarında,
Bazen bir çocuğun sus pus gözbebeklerinde yankılanır.
Senin “Memleketimden İnsan Manzaraları” dediğin o büyük fotoğrafta biz yoktuk belki,
Ama şimdi kelimelerle kazıyoruz toprağı;
Altından taşlara saklanmış çocuk cesetleri çıkıyor birer birer.
Ben, senin şiirini ezberleyen bir annenin oğlu oldum.
Ama kendi dilinde ninni söyleyemeyen anaları da tanıdım.
Sen “ağaçlar gibi tek ve hür” yaşamak istedin ya,
Biz toprağa bile hür gömülmekten mahrumuz.
Tokyo yakınlarında, dar bir apartman dairesinde,
Yabancı bir dilde oynayan çocukların sesleri arasında,
Yitik bir ülkenin yükünü taşıyorum omzumda.
Sen Moskova’ya sığındın,
Ben Japonya’da göçmen belgelerinin bekletildiği bir duvarın önünde sustum.
Ama yüreğimde hep Diyarbakır’ın tozlu sokakları,
Cizre’de yanan evler, Roboski’de paramparça çantalar taşıyorum.
Senin gibi, ben de şiiri bir silah gibi omuzluyorum.
Ama mermisi umut, barutu vicdan, hedefi hakikat.
Kimi zaman sesim kısılsa da, kalemim hâlâ direniyor.
Sana yoldaş diyebilir miyim, bilmiyorum.
Ama ben de, o büyük dizelerin çıraklarından biriyim.
Senin “yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür” sözün,
Bizim hâlâ rüyamızda bile yasak bazen.
Buradan sana selam olsun usta:
Bir gün, seninle aynı sofrada oturamasak da,
Aynı türküyü, dünyanın dört yanından
Aynı özlemle söyleyeceğimiz günlere inancımı kaybetmedim.
Kazım Demir
Sürgün bir halkın yorgun şairi
Japonya’dan, barut kokan rüzgârlara karşı
Kalemle direnmeye devam eden bir yoldaşın
5.0
100% (1)