Otuz birinci bölüm FİNAL BÖLÜMÜ

Bir adamın karısı değil yarısı olmak önemlidir
E. Y. O.





Yalandır yaşamak kuyruklu bir yalan : Gezer görürsün en güzel yerleri, yersin içersin, bazen elbise bazen bir çift ayakkabı olur mutluluk kırıntıların. İlk yalanı kendine söylersin, hani masum bir kadın vardı ya, babanı ayartıp güzel muameleler çeken. Öyle ya ,elini tutup hamile kalmış olamaz değil mi? Aldığı zevk onun olsun, bari anlatma kanka dediğin her kese , boyunun kaç santim olduğundan ona ne?
O zamanlar yavru bir sokak köpeği gibi davranırdın, şimdi bu vahşi hırlamalar neden? Her şey elde edinceye kadar desene.

Erkeklere gelince durum daha felaket bütünüyle , yalan ve uydurma . Mertçe konuşsana lan ibne, kandırmaya , yapamayacağın vaatlerde bulunmaya , orospuca iftira atmaya ne gerek var. Alt tarafı bir kaç dakikalık bir boşalma için, niye karıştırıyorsun zenginliği, mirası ve evlenme yalanlarını. İşin hakkında palavralar anlatıyor , bütün şerefsizlikleri örtüyorsun. Adaleti , hak yememeyi ve dinini ne çabuk unuttun?
Boş yere kandırma, halden anla ki, sana bunları karşındaki de düşünmesin. Kimsesiz kadınlar için sevgilinin yanında , ağabey, baba ve dost da olmalısın. Sakın hayvanlara ve bitkilere dokunma. Erkek olarak sokak hayvanlarının da , sokak çocuklarının da babası olacaksın.
Öldürmek ne demek, ona sen vermedin ki canı. Bir yetim kedi yavrusunu, köpek eniğini alsan, beş gün beslesen zararı dokuna bilir mi? Yaralı bir yılanı bir sopayla uzağa taşımanın sana ne zorluğu olabilir?


Dünyada yaşanılan ve yaşanılmayan hiç bir konuda söylenmemiş , düşünülmemiş söz ve fikir yoktur .Yeter ki nerede ve ne zamanda yazılı olduğunu bilin. Biraz araştırın olaylıkla bulursunuz.

Evrende , yaşayan veya yaşamayan her şey birbirinin amansız düşmanıdır. Araya bazen aşk, mutluluk , para serpiştirilse bile , tatmin olmaz duygular sürekli yok etmeye yöneliktir .İnsan diğer canlıların yaşamını kabul eden ve yorum yaparak düşünebilen tek canlıdır. Bazen dini etkiler de buna yardımcı olur. Olumlu hisler yaratır , insanlığı hatırlatır, düşünmesine yardımcı olur.
İnsanoğlu ve tüm canlılar hücre dediğimiz maddenin birleşiminden oluşuyor .Ancak ona düşünceyi, hafızayı veya hayal etmeyi oluşturan, eziyet etme duygularını zevk haline getiren zafiyetlerimiz de var. Soysuz nefesimiz, yine insanın en büyük özelliği .Önemli işleri bitirebileceğimiz ruhumuzu kötülüklerden kurtarabileceğimiz yeterli süreye de sahiptir. İçimizdeki analık , babalık, kardeşlik , arkadaşlık yok edillen yine içimizden atamadığımız bencil duygulardır.

Yaşamı anlamak için onun oluşturduğu evreni, canlıların genel yaşamını, insanın felsefesini, duygularını irdelemek gerekir. Bir varlığın yaratıldığı andan itibaren, ölünceye kadar geçen süreye onun yaşam süresi diyoruz. Bu süre içinde kimseyi kırmadan yaşamak ve iyi anılarla ayrılmak ne güzel şey.
Bir insanla istediğiniz kadar iyi geçinin, onun menfaat çıkarları sizin çıkarlarınızın üzerindeyse ondan korkun. Bir anda yaşanmış olan her şey silinebilir, hatta bu nankörlük karşısında hain bile ilan edilebilirsiniz. Müşterek çocuk bu kötülüğü ancak bir nebze durdurabilir. Altınıza yatan kadın veya üstünüze çıkan erkek , karşınızda size muhalif bir tanık veya sizi mahvedecek bir aktör olabilir. Vicdanlı olmayı kontrol eden, bastıran o denge bozucu huy, içinizden çoktan çıkmıştır. Öyle ki , bu konuda her şeyi bekle ve sakın güvenme, kendine bile.



Para denilen kirli kağıt, insana yiyecek temin eder fakat iştah vermez . İlaç bulur ama sıhhat veremez. Arkadaş bulur dost kazandırmaz. Sevgili buldurur ama sadakat sağlamaz. Neşeli günler verir de, sükun ve saadet vermez. Hele tapılacak bir tarafı yoktur üstelik, gelir ve gider. Kimine neden haddinden çok verilmiştir , kimine çok az, bilinmez. Sakın tapma , şahsiyetini teslim ederek inan ki değmez.

Musa’yı önce hastaneye yatırıp sonrada tahliye ettiler. Nurcan, büyükçe bir restoranın şefi oldu. Çok seviliyor, epey müşterisi var. İnsanlar temiz bir yemeği ailece ucuz yiyebiliyor. Muradiye’ye çiçekçi dükkanı açtılar .Çiçek gibi çiçekçi dükkanı. Musa’nın evinde, Nurcan’la kardeş gibiler… Coşkun okula gidiyor, evin neşesi kerata. İki annesi, bir ninesi var. Serseri Mustafa ,babasının yanında tesisatçı oldu , kardeşlerini çok seviyor . Otu bıraktı, bir kızla çıkıyor . Onu çok seviyor, annesine benziyormuş. Evleneceklermiş. Mine Hanım artık çok iyi bir anne. Herkesle çok iyi geçiniyor En çok Çoşkun’u seviyor. Nurcan,Çetinle evlenmiyor ama çok mutlu, Bir eczanede çalışıyor kalfa olarak .Çetin babasının bazı iş yerlerini devraldı. Her sabah Nurcan’ı işine bırakıp akşam alıyor . Nöbetlerde, Çetin de eczanede yatıyor .Eve küçük b.r köpek aldılar. Kedi ile aynı tastan yiyiyor yemeğini. Çetin aldı nihayet motosikletini. Bütün Avrupa’yı dolaştılar. Ama gezmeye doyamadılar ,seviyorlar işte.
Haa Cemal’i kurtardılar .Ölmedi ama çok kötü günler geçirdi. Şimdi nerelerde ben de bilmiyorum. Belki uslanmış olabilir mi? Pek sanmam.. Ruhu bozuk, orospu analının …



Turnalar hep böyle dönerek mi uçarlar?



Eyüp Yaşar OVALI