Toplum bütününden ayrı her bilinç, bağımsız bir BEN’dir; EGO’dur. Ego; bütünden koparak güçsüzleşen bilincin, öz savunma refleksidir aslında. Ego öz savunma sınırını aşarak saldırganlaşmadıkça, doğal insan hakkıdır. Öz savunma sınırını aşmamış bilinç, kendisini başkalarına eşit hisseder saldırmaz.

Bazı Ego’lar kendilerini başkalarından güçsüz hissetmenin derin uçurumuna yuvarlanmışlardır. Aradaki farkı kapatarak uçurumdan çıkmak ve egolarını egemen kılmak refleksiyle, egokrat -ben yönetimci-dirler. Yahudiler Allahın göz bebeği seçilmiş millet olduklarına inanırlar. İnsanüstü bir güç her istediğini yapabilecekken, niçin kendilerine muhtaç olsun ki? Düşünmek işlerine gelmez.

Egokrat bencil yöneticidir güce kuvvete doymaz, gücüne sürekli güç katmak ister. Yoksul tek başına güçsüz, birleşirse güçlü; zengin hem tek başına hem birleşirse güçlüdür. Yahudi en etkin gücün malları ve hizmetleri satın alan para olduğunun bilincine çok çabuk erişmiştir. Para’nın yeryüzü Tanrısı olduğuna inanmıştır.

Para ile hainler satın alınır, ülkeler fethedilir, egokrasi egemen olur da ne olur? Devamlı korku, güvensizlik, huzursuzluk... Sonuç her şey gelip geçici, sıfıra sıfır elde var sıfır... Yahudiler Seçilmiş millet olduklarına inanıyorlarmış, varsın inansınlar. Bu
Bu inancın Gazzeliye, İranlıya daha nicelerine zararı yoksa önemsizdir.

Yahudiler seçilmiş millet olmayı ali kıran baş kesenlik değil, insanlığa karşı sorumluluk olarak anlayıp değerlendirseler; zihisel ve ekonomik güçlerini insanlığın hayrına ve gelişimine kullansalar mutlu olmaz, insanları mutlu etmezler mi?