DOSTLUK VE VEFA.
( Arkadaşlar okursanız çok sevinirim. Defterdeki herkesi ilgilendiriyor)
İnsanlığın gerçek hayattan tecerrüt edip namevcut olan sanal alemde yaşadığı bu sanal çağda neredeyse konuşmayı onuttu onutacak. Camilerde bile, sünnet ve farz arası geçişlerde insanlar telefona bakmadan namaza devam edemiyor. Peki; sormak lâzım, bu iyi mi, kötü mü?. Bunun cevabı görecelidir, kişiden kişiye değişir. Herkesin cevabı farklıdır. Fakat bu soruyu ben kendime sorduğum zaman, bana ikinci bir soru sorduruyor. Bu baş döndüren, hızzına yetişemediğimiz teknoloji insan oğlunun tekâmülüne hizmet ediyor mu. Bunun cevabı bende hayır dır. İnsanlık daha çok ilkelleşiyor. İzahına girmeyeceğim.
Ben kendime soruyorum. Peki; ne yapmak lazım.
Akıntıya karşı yüzülmez kaidesince, bunun önüne geçemeyeceğimize göre, burada aktif olup, kaybettiğimiz o milli ruhu, milli ve manevi değerleri yeniden tesis etmek için bir savaş vermeliyiz. İşte yaptığımız budur. Bir hanım kardeşime; bizim en kutsalımız olan aile yapımızı çökerttiler demiştim.
Evet tamda böyle.
Dostlarım sanalda da dostluklar kurulup yaşatılabilir.
Nasıl mı? İşte bu yazıyı yazmamın sebebini teşil eden de bu.
ahben ablam. ahben ablamın sayfasını tesadüfen gördüm. Keko/m diye bir başlık vardı. Okudum, okudum. Müthiş bir şiirdi. Sonra seri olduğunu fark ettim. Ve okudum. Şiirler çok içten ve çok samimiydi.
Seriye son vediğinde, yazdığım yorumda, bu başlığın çok geniş bir alan olduğunu, ara ara yazmaların rica ettim. Beni kırmadılar. Şiirin birinde " Suphi kardeşimde seni aramaya çıkmış kekom" diye bir cümle vardı. Benim adım bir şiire geçmışti çok duygulanmıştım. Eşime ve çocuklarıma anlattım
Çok teşekkür ederim ahben ablam.
Nafiz basan. Beyitlerin şairi. Onunla burada tanıştım. Dostluğumuz ilerledi. Önce telefonlaştık, daha sonra görüştük. Bana telefon edip, deftere bak
Murat hoca (murat Kahraman muradi) sana hitaben bir şiir yazmış dedi.(İsimde yanılıyor olabilirim. Onutganlığım hastalık derecesinde) Okudum.
Kocaman bir şiir bana hitaben yazılmıştı. Sevincimden dilim peltekleşti. Nasıl teşekür edeceğimi bilemeden sadece sustum.
Çok teşekkür ederim murat hocam. İsmimi şiirinizde ölümsüzleştirdiniz. İşte dostluk.
Ali görgan. Ali kardeşimin Şiirlerini okuduğumda, çok sade, anlaşılır, Anadolu şiveziyle milli ve manevi değerlerini , mukaddesatla yoğurarak yazıyordu.
Tam bir anadolu profili
Bana hitaben bir şiir yazdı,
Ben fakir, hakir, gariban bir adam. Bu teveccühe layık mıyım. Haddimin. Çok çok fevkinde övgüler bana çok çok ağır geldi. Ama kendileri layık görmüşler. Bana da kabullenmek düşer. Çok teşekkür ederim Ali kardeşim. Çok teşekkür ederim
Ali kardeşimle telefonlaşıyorum. İnşallah yakında bir araya geliriz.
Son söz. Madem ki akıntıya karşı yüzülmez bizde bu sanal alemde dostlukları pekiştirip, Anadolu’nun o kadim irfanını yeniden canlandıralım. Bu hiç zor değil.
Dostluklarında sanalda da korulup yaşatılabilir olduğunu anlatmaya çalıştım
Çok teşekkür ederim dostlarım. İyi ki böyle dostlarım var