Gündüzüm karanlık oluyor odamda Duygularım sivrilmiş ok gibi batarken yüreğime Gecemde gündüz gibi bulutsuz gökyüzüne Birazdan düşecek yıldızlar Biri var ki salınıyor yeryüzüne Çok kaldırımlar eskittim beklediğim köşe başlarında Duvar yazılarım sessiz bir basamak Geleceğe attığım adımlarla Sılam acı olsa da sabır barınağım sessiz Bir sabah açtığımda perdemi yok olsa da her şey Işık altı gölgem hep olacak yanı başımda Sırtımda ağar bir yük geçmişten bin gelecekten bir parça Bir tarafım seninle dolduğunda alıp başımı geliyorum buralara Diğer tarafım seni özlediğinde sığınağım salacak oluyor Sıkılmadan sabahları arıyorum kız kulesi manzaramda Kendimi unutabildiğim yer olduğunda hisar Deniz üstü yakamozlarla birlikte Işıltılar arkası düşlerime takılı kalıyorum Saçlarımın beyazı geçmişim silip attığım Bir daha dönüp bakmayacağım Gelecekse Gözlerim kısık Sesim kısık Düşlerim kısık. Çığlık Karanlığa düşen Bir çığlık olduğunda Hayatımı düşlüyorum Silip atabileceğim Kaç kalem kırdım Beyaz sayfalarda Kaç kez özür diledim Dizelerimdeki isyanlara Gelecek belki bir yerlerde Bakıp ta göremediğim Ararken bulamadığım Yalnızlığımda Sabah uyanışlarımda Yarım yamalak göz kapamalarım Kalksam mı diye düşünüşlerim Uyanışın sabah keyfiyle Dar gelen yatakta savruluşum Yalnızlığı sevsem de Bazen yalnız uyuyup Yalnız uyanmaktan sıkılıyorum Tavan sevdam olurken Gecenin içinden gelen sessizlikle Kayan yıldızlara oluyor hep isyanım Birine özlem duymayı soruyorum içime Olmaz derken Yazdıkların geri geliyor belleğimden Sonra kahve içimiyle sohbeti anımsıyorum Ne verebilirim ki sana Bakacağın bir göz Tutacağın bir el Gülümseyeceğin bir yüz Başını dayayacağın bir omuz Yanında bir de yürek.

MehmetDüpel 2009.07.21