Özlü Sözlerim..8

Yaşam, her bir perdesi hüzün ve neşe ile örülmüş bir tiyatro sahnesidir; bizlerse bu sahnede rolümüzü oynayan, alkışlarla ve sessizlikle uğurlanan oyuncularız. H.B.

Hatıralar, geçmişin solmuş fotoğrafları, kalbimizde taşıdığımız buruk tebessümlerdir; bizlerse o fotoğraflara bakıp, kayıp zamanlara özlem duyan nostaljik yolcularız. H.B.

Zaman, akıp giden bir nehir, her anı bir damla misalidir; bizlerse o nehrin kıyısında, geçip giden anlara el sallayan, çaresiz seyircileriz. H.B.

Dünya, mevsimlerin yazdığı sonsuz bir şiirdir, her dizesi bir veda; bizlerse o şiirin hüzünlü mısralarında kendi yalnızlığımızı okuyan şairleriz. H.B.

Umut, enkaz altında kalmış bir fidanın güneşe uzanma çabasıdır; bizlerse o çabaya şahit olan, her yeşeren yaprakta bir mucize görenleriz. H.B.

Bilgi, karanlık bir odadaki tek bir mum ışığıdır; bizlerse o ışıkla etrafımızı aydınlatmaya çalışan, gerçeği arayan gölgeleriz. H.B.

Kalp, kırılgan bir cam vazo, içinde narin duygular saklar; bizlerse o vazoyu incitmemek için özen gösteren, bazen de kendi elleriyle kıranlarız. H.B.

Hayaller, ruhumuzun gökyüzünde uçurduğu rengarenk uçurtmalardır; bizlerse o uçurtmaların ipini tutan, rüzgarla dans eden çocuklarız. H.B.

Sevgi, çorak bir toprağa düşen bir yağmur damlası gibidir, hayat verir; bizlerse o damlayla yeşeren, kalbi minnet dolu çiçekleriz. H.B.

Vicdan, içimizdeki en adil yargıç, her kararı kesindir; bizlerse o yargıcın huzurunda hesap veren, bazen mahcup, bazen alnı ak kullarız. H.B.

İnsan, çözülmeyi bekleyen karmaşık bir denklemdir; bizlerse bu denklemin bilinmeyenlerini arayan, sabırlı matematikçileriz. H.B.

Dostluk, fırtınalı denizde sığınılacak sağlam bir limandır; bizlerse o limana demir atan, yorgun ama güvende hisseden gemileriz. H.B.

Yalnızlık, bazen sessiz bir öğretmen, bazen acımasız bir sürgündür; bizlerse o öğretmenden ders alan ya da sürgünde kaybolan öğrencileriz. H.B.

Geçmiş, okunup bitirilmiş ama unutulamayan bir kitaptır; bizlerse o kitabın bazı sayfalarını tekrar tekrar çeviren, hüzünlü okuyucularız. H.B.

Sabır, demlenmeyi bekleyen bir çay gibi, lezzeti zamanla ortaya çıkar; bizlerse o demli çayın tadına varmak için bekleyen, sükunet ehli kişileriz. H.B.

Ruh, bedenin kafesinde özgürlüğe kanat çırpan bir kuştur; bizlerse o kuşun sesini duymaya çalışan, onunla birlikte uçmak isteyenleriz. H.B.

Gözyaşı, kalbin konuşamadığı zamanlarda dile gelen en saf sözdür; bizlerse o sözlerle arınan, hafifleyen yorgun kalpleriz. H.B.

Nefes, hayat ağacının her an yeşeren bir yaprağıdır; bizlerse o ağacın gölgesinde, her yaprağın kıymetini bilen fanileriz. H.B.

Hayaller, gecenin karanlığında parlayan kutup yıldızlarıdır; bizlerse o yıldızlara bakarak yönümüzü bulan, umut dolu seyyahlarız. H.B.

Evren, her bir zerresi ayrı bir sır fısıldayan devasa bir kütüphanedir; bizlerse o kütüphanede bilgiye susamış, ömrü yetmeyen araştırmacılarız. H.B.

Sanat, duyguların en zarif dansı, ruhun en estetik çığlığıdır; bizlerse o dansa hayran kalan, o çığlıkta kendi sesimizi bulan izleyicileriz. H.B.

Şefkat, soğuk bir kış gününde içimizi ısıtan bir ateştir; bizlerse o ateşin etrafında toplanan, birbirine sokulan yoldaşlarız. H.B.

Dil, düşüncelerin kıyafeti, anlamların taşıyıcısıdır; bizlerse o kıyafeti en güzel şekilde diken, o anlamları en doğru taşıyan terzileriz. H.B.

İhanet, güvenin üzerine çöken karanlık bir gölgedir; bizlerse o gölgenin altında kalan, kalbi kırık, masum kurbanlarız. H.B.

Hakikat, bazen keskin bir kılıç gibi yaralar, ama sonunda özgürleştirir; bizlerse o kılıcın acısına katlanan, özgürlüğe koşan savaşçılarız. H.B.

Pişmanlık, geçmişin kapısında bekleyen hüzünlü bir bekçidir; bizlerse o bekçiden ders alıp, geleceğin kapısını umutla aralayanlarız. H.B.

Cesaret, korkunun gözlerinin içine bakıp "senden korkmuyorum" diyebilmektir; bizlerse bu sözü söyleyebilen, içindeki devi uyandıranlarız. H.B.

Sırlar, ruhun derin dehlizlerinde saklanan, bazen ışık, bazen karanlık hazinelerdir; bizlerse o hazineleri keşfeden, bazen de onlarla yaşayan kaşifleriz. H.B.

Affetmek, ruhun omuzlarındaki ağır yükleri indirmek, hafiflemektir; bizlerse bu hafiflikle yeni yollara kanatlanan, özgürleşmiş ruhlarız. H.B.

Masumiyet, çocukların gözlerindeki pırıltı, dünyanın en saf rengidir; bizlerse o rengi korumaya çalışan, kirlenmemiş kalpler arayanlarız. H.B.

Hayat, her durağında farklı bir ders öğrendiğimiz uzun bir okul yoludur; bizlerse bu okulun ömür boyu öğrencileri, her dersten bir pay çıkaranlarız. H.B.

Müzik, sözlerin yetmediği yerde başlayan, kalpten kalbe akan bir nehirdir; bizlerse o nehirde sürüklenen, notaların büyüsüne kapılan seyyahlarız. H.B.

Adalet, herkes için eşit parlayan bir güneş olmalıdır; bizlerse o güneşin ışığını her yere taşımaya çalışan, gölgelerle savaşan neferleriz. H.B.

Dua, umutsuzluğun en karanlık anında yakılan bir mumdur; bizlerse o mumun ışığında yolunu bulan, inancıyla ayakta kalanlarız. H.B.

Rüzgar, değişim fısıltıları taşıyan görünmez bir habercidir; bizlerse o fısıltılara kulak veren, yenilenmeye açık olan ruhlarız. H.B.

Yolculuk, sadece bedenin değil, ruhun da yeni ufuklara açılmasıdır; bizlerse her yolculukta içimizdeki coğrafyayı yeniden keşfedenleriz. H.B.

Vefa, kurumuş bir ağaca can suyu vermek gibi, unutulmuş bir erdemdir; bizlerse o erdemi yeşerten, köklerine bağlı kalan sadık bahçıvanlarız. H.B.

Fedakarlık, bir başkasının gülüşü için kendi gözyaşını silmektir; bizlerse bu yüce eylemi sessizce yapan, kalbi sevgi dolu melekleriz. H.B.

Sessiz çığlıklar, en derin yaraların dilsiz ifadesidir; bizlerse o ifadeyi anlayan, şefkatle sarmalayan duyarlı kalpleriz. H.B.

Bitişler, yeni başlangıçların habercisi, hüzünle umudun kesiştiği noktalardır; bizlerse her bitişte yeni bir tohum eken, geleceğe inananlarız. H.B.