İnsanların elinden hayalleri alınacak olursa, başka ne zevkleri kalır? foostenelle
Hüzünlü peri
Hüzünlü peri

EKSİLE EKSİLE ÖĞRENDİM TEŞEKKÜR ETMEYİ ...

Yorum

EKSİLE EKSİLE ÖĞRENDİM TEŞEKKÜR ETMEYİ ...

4

Yorum

17

Beğeni

0,0

Puan

307

Okunma

EKSİLE EKSİLE ÖĞRENDİM TEŞEKKÜR ETMEYİ ...

EKSİLE EKSİLE ÖĞRENDİM TEŞEKKÜR ETMEYİ ...

...

Zaman geçtikçe, yaş aldıkça,
içimde bir çocuk eksiliyor sanki.
Çocukluğumun toprak sokaklarında
taşlara çarpıp yankılanan sesler
bir bir sessizliğe gömülüyor.
Önce dedem, sonra mahalledeki terzi amca,
bir soba dumanı gibi yükselip
gökyüzüne karışıyorlar.
Sonra bir şair, bir oyuncu, bir dost daha…
Tanımasam da tanıdık bildiğim yüzler
bu dünyadan göçtükçe
biraz daha yalnız kalıyorum.
Biraz daha öksüz hissediyorum kendimi
hayatın ortasında;
çünkü her giden,
kalbimdeki bir sandalyeyi boş bırakıyor.

Ve içimden geçiyor bazen,
Allah’ım, ne olur annemi, kardeşlerimi, eşimi
hayatımdan eksiltme.”
Çünkü artık biliyorum;
eksilmek, insanın içini üşüten
sonsuz bir sonbahar gibi.
İçinden yaprak yaprak dökülüyorsun,
fark ettirmeden.

Ama sadece ölümle eksilmiyoruz.
Bu ülkede bir de
insan insanı eksiltiyor.
Alevi’si, Kürt’ü, Sünni’si, azınlığı…
etiketlerle yargılanıyor.
Birini sevmek için önce "bizden mi?" diye soruluyor.
Güçlü olan yüksekten konuşuyor,
zayıf olansa gözleri yere eğik yutkunuyor.
Birileri hep gölgede bırakılıyor,
çünkü ışık adaletsiz dağılıyor bu coğrafyada.

Oysa adaletin dini olmaz.
Merhametin ırkı, insanlığın mezhebi yoktur.
Birinin acısı, ötekinin gülüşüne basamak olamaz.
Ve insan;
kimseyi aşağılamadan,
kimsenin varlığını yok saymadan
yaşadığında gerçekten insan olur.

Bunca haksızlığın, eksilmenin, yalnızlığın içinde
bana bir tek şey kalıyor içimde:
“Teşekkür ederim” diyebilmek.
Hayatta kalanlara,
yanımda kalanlara,
bir tebessüm, bir merhamet
bir dua kadar yakın duranlara…

Teşekkür ederim…
Varlığınla azalmamı durdurduğun için.
Yüreğime insanlık katıp,
beni yine de sevgide tutabildiğin için.
Çünkü ben artık biliyorum:
Her sabah uyanıp hâlâ teşekkür edebiliyorsam,
yeniden başlamak için bir nedenim vardır.

Bir çiçek gibi öğrendim teşekkür etmeyi.
Yaprak yaprak eksilirken dalımdan,
toprağın bile şefkatli olduğunu gördüm.
İçim ağlasa da,
dudaklarımda bir “şükür” izi taşıdım.
Çünkü insan,
kaybettiklerine rağmen sevgiyle kalabilirse,
işte o zaman
kendi kalbine kavuşur.


Peri feride ÖZBİLGE

10.05.2025

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Eksile eksile öğrendim teşekkür etmeyi ... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Eksile eksile öğrendim teşekkür etmeyi ... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
EKSİLE EKSİLE ÖĞRENDİM TEŞEKKÜR ETMEYİ ... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Etkili Yorum
eminnur acar
eminnur acar, @eminnuracar
10.5.2025 22:35:52
MUHTEŞEM, Şiiriniz hislerime tercuman oldu, hele de yaş 80 olunca iyice yalnız kalıyor insan, lakin şükür sığınamız daima
yalnızlıkta dönülüyor gerçeklere, kendinizden başkasına ihtiyacınız olmadığını Yaratanın korumasında olduğnuza şükür edip, sağlıklı yaşamak için kendinize daha bir özen gösteriyor insan, Anneler gününüz kutlu olsun sevgi ve selamlarımla
Merve Yiğit
Merve Yiğit, @merveyigit1
10.5.2025 15:25:17
Günümün yazısını, kelimere dahi incitmeden dokunan zarif kalemi, tebrik ederim..
Etkili Yorum
İhalil
İhalil, @ihalil
10.5.2025 13:48:24
Asil ve sütü helal olanlar teşekkür etmeyi cami gönülden minnetsiz yaparlar.
Teşekkür etmek erdemli olmanın altın anahtarıdır. Teşekkür etmek maddi manevi değerlerini kaybetmiş bugün kü toplumun olmazsa olmazıdır.
Aramanızdan ayrilanlarda Allah' ını, Peygamberlerin Peygamberi ve sadece yuzyirmidort bin peygamberinin içinde "ente habibi" yani sen benim sevgilimsin dedigi ve yüzde yüz uyuldugunda içtimai hayatta yaşandığında Kuranı kendine kılavuz etmişse, onun aramızdan ayrılmasına üzülmek doğru değil
Zira ölüm yokluk değil ölüm hiçlik değil, ölümü sevgilere kavusmaktır.
Allah kelamullahinda diyor ki "küllün nefsin zaikatün mevt" yani her canlı ölecektim.
Önemli olan geride hoş bir seda bırakmaktır ve rahmetle anıllmaktır.
Benim babam vardı şimdi yok, benim annem vardı şimdi yok benim ablam vardı şimdi yok, benim ağabeyim vardı şimdi yok.Vakti zamanı geldiğinde nefsim istese de istemese de ben de gideceğim.
Akıllı olmak lazım! Peygamber efendimiz sav diyor ki "dünya nimetlerini acılaştıran ölümü sık sık tefekkür ediniz'
Bu yüzden ölümü düşünmek lazım! Lazım ki zalim olunmasın vicdan ve merhamet kaybolmasın! Zalimler her geçen gün çoğaldıkça çoğalıyorsa, İnsanlar vicdan ve merhametsiz olmuşlarsa bunun bana göre sebebi hikmeti ölümün düşünülmemesidir.
İnsan dediğin, beyefendi oturaklı olur
Benim dinlemeye doyamadığım ibrahim tatlıses in ağam ağam öz ağam başlıklı bir uzun havası var onun sözleriyle yazımı tamamlamak istiyorum " ağam ağam öz ağam, muhabbet ölüncedir deme gözden uzağam .
De gel gözüm gel ben sene gözüm demem tane düşer kör olur ben sene reyhan demem yaprak döker dal olur ben sene gülüm demem gülün ömrü kem olur, ben sene devreş demem post giyer abdal olur ven sene sultan demem tahtan düşer azıl olur ben sene begim diyerem begler kadim beg olur.
Olay bu...
Her şey gönlünüzce olsun Allah yar ve yardımcınız olsun siiriniz in her cümlesinde kalite var alt yapısı mukemmelik var.
Her zaman olduğun gibi kaleminizi de sevdalı asil gönlünüzü de yüzlerce kez binlerce kez tebrik ediyor en deruni saygı ve hürmetlerimi arz ediyorum
Ah
Ahmet Erdem60, @ahmeterdem60
10.5.2025 13:38:32
Olaganüstü bir makale

İçimi ammeyle doldurdunuz yine dularımı dualarımı ekledim.
Tebrik ederim.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL