Yaşarken Ölmek

Biliyor musun sevgilim, son altı aydır nefes almak için varım. Babanı kaybetmişsin, başın sağolsun. Çok severdin babanı, kim babasını sevmez ki? Yokluğu doldurulmaz babanın.
Her gün yaptığım şeyleri tekrarladım ve deliler gibi seni düşündüm bugün. Yemyeşil gözlerinin hayali artık benim de zihnimden siliniyor. Asla unutmayacağım tek bir şey var ki o da çocuksu heyecanınla harmanlanan karşı koyulamaz ses tonun. Ben seni o kadar çok sevmiştim ki, senin için her değerime meydan okuyabilirdim.
Neyse bunların da çok bir önemi yok. Nitekim sen terk ettin. Her zaman çok bilmişliğin üstündedir. Bir ehliyet sınavını geçemezsin lakin lafa gelince her şeyde ustasın.
Senden nefret ediyorum. Sana çok aşığım. Keşke hiç varolmasaydın. Keşke hiç karşıma çıkmasaydın. Keşke hiç evine gizlice girip de aşkın doruğunu sana yaşatmasaydım, haketmemişsin.
Allah’a emanet ol. Sana verdiğim emeklere de haklara da helal diyemem, ki helal de etmem. Her canlı ölümü tadacaktır der yaradan. Ben nefes alsam da sen beni öldüreli altı ay oldu. Bedenim çürüsün, yeter ki sen karşıma çıkma.