Kırılan Kalp Çocukta Olursa
Yazan: Şükran Keçeci

Paylaştığınız metnin yazı şekli gözü yorsa da içerik olarak çok düzgündü. Önemli olan zarf değil mazuruf derler. Yazınızda okuyunca anladığımı ifade etmeye çalışacağım. Sürçi lisan eylersem affola.

Her çocuk bir bireydir...
Yeni doğmuş, minicik elleriyle tutunmaya çalışsa da hayata,
Kalbiyle çoktan başlamıştır anlatmaya derdini.
Ağlar bazen, sessizliğini bozar;
O sessizlikte bir cümle gizlidir:
"Ben de buradayım… Bu evde, bu hayatta, sizinle."

Kimi çocuk beklenmeden gelir,
Kimi özlemle, dualarla beklenir.
Ama şunu unutmayalım:
Hiçbir çocuk, "Ben bu ailede doğayım" demez.
Seçmez anne babasını, seçilmez de.
Ama hissettirilmeli ona:
Kız ya da erkek fark etmeden,
Sen bizim canımızsın, evladımızsın.

Kız evlat suskun bırakılmasın,
Erkek evlat yüklenmesin beklentilerle.
Birini başa taç, diğerini gölge yapmayın.
Evlat, adı üstünde;
Kalbin emanetidir insana.

Sevgi, adaletle verilince büyür.
Kalpler, eşitlikle kırılmaz.
Ve aile denilen o kutsal yuva,
Ancak böylece tam olur...

Yazın dünyasında yol arkadaşınız Delibal Celil Çınkır