siz kimseniz
ağaçlar üşüyor medresenin avlusunda.
kırık neyzen ve boyacının çırağı çoktan ahbap olmuşlar . ellerinde kayısı kuruları şerbetçinin peşinde koşuyorlar.
muvakkit bile öğle uykusunu karıştırmış, çocuklara gülüyor.
siz kimseniz
yatalak kadın balkonun penceresinden bakıyor. oğlu eyüp kucak dolusu sargı ve pamuklarla geliyor. kadının tüm yaraları susuyor oğlunu görünce
siz kimseniz
amil bey minibüse erken bindi bugün. her zamanki topuğuna bastığı neşesiyle tıkır tıkır yürüyüp vitesi taktı bire. seslendi boğuk boğuk sokağa. aslında pervin’e duyurdu sesini. pervin ah pervin onun yeni belalısı.
siz kimseniz
kasap burhan öldü bugün. mahalleden o da. herkes üzüldü ama necip dede ayrı üzüldü. her akşam üstü verdiği kemiklere tirit salardı. benzi soldu şimdiden.
siz kimseniz
korkuyorum. bu ahşap gıcırdayan konakların kol kola uyuduğu mahalleden. dökülmüş sıvalardan, kırılmış ceviz kütüklerinin üzerinden bakan evcil çıyanlardan.
siz kimseniz yabancı duruyorsunuz.