haha
o kadar diyorsun yani :)

Sevgili Fransız,

Bir bina dediniz ya, aklıma hemen Borges’in "Babil Kitaplığı" düştü. Sonsuz koridorlar, odalar… ve her odada evrenin kendisi. Sonsuzluğu anlamak mümkün değil, lakin hissetmek mümkün.

Sizin bahsettiğiniz binanın dışında bir başka evren yok belki ama asıl soru şu: Biz o binanın içinde miyiz, yoksa katları mı hayal ediyoruz? Zira insan, "sınırlarını" aşmak için değil, sınır çizmek için var sanki.

En alt katta olan, üst kattakini göremez… Bu da doğru. Ama "üst katta ne var?" diye sormak bile zaten o katı yaşamak demek değil midir? Bir bilge demiş ki, "Hayal edebildiğin her şey, gerçek olabilir."

Evet, en geniş hayaller bile "varla yok" arasında kurulur. Ama bu bile muhteşem bir paradoks: Varlığın içinde yokluğun yankısını dinleyip, yokluğun içinden varlığı çağırıyoruz. Belki de o bina, içimizdeki en dar odadır.

Sizin kaleminiz böyle harikulade metaforlarla dans edince, insan da o binanın dışına kaçamak yapıp "acaba kapı aralığında ne var?" diye bakmak istiyor.

Selam, saygı, sonsuz koridorlara…

Delibal Celil Çınkır

bir bina düşünelim mesela
sonsuz katı olsun

en alt kattaki üst kattakini tasavvur edebilsin en fazla
ama o kata hiç çıkamasın

üst kattaki de alt ve kendisinin üstündekini

en zekileri de binadaki katların sonsuzluğunu

ama kimsenin hayali ya da mantığı bina dışına çıkamasın

bence bizlerin düşündüğü hayalini kurabildiği sınır bina içine mahkum

evet söylediğiniz gibi evrensel arayışlar bizimkisi, ötesi yok
çünkü varla yok arasında kuruluyor en geniş hayaller

selamlar