Uykusuz Gece Ağacı
(3-8 yaş arası çocuklar için)

Bir varmış bir yokmuş…
Uzak diyarlarda, masalların rüzgârla fısıldandığı bir ormanda, uykuyu hiç ama hiç sevmeyen bir ağaç yaşarmış.

Bu ağacın adı Maviş’miş. Yaprakları gündüzleri yeşil, geceleri ise hafif mavimsi ışıltılarla parlar dururmuş. Ne zaman gece olsa, bütün ağaçlar usul usul uykuya dalar, rüzgar bile sessizce uyumaya çekilirmiş. Ama Maviş? O hep uyanık kalır, gözlerini yıldızlardan ayırmazmış.

Bir gece, minik bir baykuş konuvermiş dalına.

“Huu, neden uyumuyorsun Maviş?” diye sormuş baykuş.

“Çünkü gece çok güzel!” demiş Maviş. “Ay bana gülümsüyor, yıldızlar göz kırpıyor. Uyursam bunları göremem ki!”

Baykuş gülümsemiş. “O zaman ne yaparsın bütün gece boyunca?”

“Düşler toplarım!” demiş Maviş gururla. “Ormandaki herkes uyurken, ben onların rüyalarını dinlerim. Bir sincap fındıklarla zıplıyor, bir tavşan mor bir balonla uçuyor…”

Baykuş gözlerini kocaman açmış. “Sen rüyaları duyabiliyor musun?”

“Evet! Rüzgarla gelir hepsi bana. Yapraklarıma konar, dallarıma fısıldar.”

O andan sonra Maviş’in uykusuzluğu bir yalnızlık değilmiş artık. Çünkü her gece baykuş gelirmiş, birlikte rüya dinlerlermiş. Bazen yıldızlara isim koyar, bazen uyuyan bulutlara şarkılar söylerlermiş.

Ve Maviş, her sabah güneş doğarken usulca şöyle dermiş:
“Uykusuzum ama çok mutluyum. Çünkü ben gecelerin bekçisiyim.

Farklı olmak bazen de bir güç olabilir. Hayal gücü ve düşler çok değerlidir.