Yıllarca mesleğinin ağırlığını omuzlamış, siper olmaya yemin etmiş bir adamın gözlerinden bakarak başlayalım. Polis olmak, sıradan bir iş değil, sadece bir görev de değil. Bir hayat biçimi, bir yazgı ve kimi zaman da bir yalnızlıktır. Herkesin huzuru için uykusuz kalır, herkesi korumak için kalkan olursun ama kimse seni korumaz. Kendi canından vazgeçerken bile sorgulanır sın.
Sönmemesi gereken bir alev gibi yanmalı, yandıkça aydınlatmalı sın etrafını. Bir şehir uyurken sen ayakta olmalı, kimsenin bilmediği sokakların, kimsenin girmeye cesaret edemediği karanlık köşelerin bekçisi olmalısın. Ama bilmelisin ki gün geldiğinde seni koruyacak kimse olmayabilir.
Polis olmak, çoğu zaman hürmetle selamlanan, bazen de hakaretle karşılanan bir varlık olmak demektir. Bir olay yerinde kahramansın, bir başka olayda suçlu ilan edilirsin. Yüzlerce insanın ortasında, binlerce göz üzerindeyken bile yalnızsın.
Evine geldiğinde gözlerinden anlıyor seni sevenler. Konuşmasan da gözlerin konuşur. Anlatmasan da ellerin titrer bazen. Sadece sevdiğin birinin yanında susarak bile anıla bilirsin. Ama ne zaman göreve çağrılsan, kim olduğunu unutup yine kimliğine bürünür sün. Adının, soyadının, kişisel hikayelerinin bir anlamı kalmaz. O andan itibaren sen sadece "polis"sin.
Bir çocuğun gülümsediği an seni unutur insanlar. Ama düşen bir cop, kalkanın gerisinde ya da bir kargaşanın ortasında görüldüğün anda, hikayen bambaşka yazılır. "Neden oradaydın?" diye soranlar çıkar, ama "orada olmak zorundaydın" diyenler azdır.
Dost bildiklerin bile bazen seni anlamaz. Ne zorluklarla geçirdiğin günleri, uykusuz geceleri, göğsünü siper ettiğin anları kimse fark etmez. Bazen en yakınların bile sorarlar sana sahi sen bunca yıl nasıl dayandın diye
Cevabın sıradan ve basittir, Vatan için, millet için, onur için deriz ama en nihayetinde oda bir iş bir meslektir neticede.
Ama öyle anlar var ki önce vatan, insanlar ve onurun bile bazen unutur seni anında harcarlar hemde bir hiç denecek birileri yada bir şeyler uğruna. ve sen her şeyi bilmene rağmen yine de gidersin o bildiğin, yoldan bir daha geri de dönmezsin o yoldan.
Polis olmak sadece bir meslek değil, bir nevi adanmışlık hikayesidir. Emin olun bazen anlatılmaz, bazense anlaşılmaz ama hep yaşanır. Ve o kahramanlar, gölgede kayıp olsalar bile, her zaman en ön safta dururlar.

Mehmet Demir
9425

Not: Polisin tanımında açıkça şöyle der ve bunu her polis ezbere bilir ve bilmek zorundadır. 2559- PVSK derki
"Polis, asayişi amme, şahıs, tasarruf emniyetini ve mesken masuniyetini korur. Halkın ırz, can ve malını muhafaza ve ammenin istirahatini temin eder. "POLİS YARDIM İSTEYENLERLE YARDIMA MUHTAÇ OLAN ALİL VE ACİZLERE YARDIM ETMEK Z O R U N D A D I R"der başka izaha gerek var mı bilmem.
10 Nisan 1845 -10 Nisan 2025, Mensubu olmaktan onur duyduğum Polis teşkilatının 180. yılı kutlu olsun.
Saygıyla...