Çorum malum dönem sonrası ki Alevi toplumun çektiklerinden ve azalmadan dolayı da ayrı bir konumda. Çok defa gittiğim bir şehir. Ama yaşamak ister miydim dersem Amasya'ya göre zor soru. Çünkü şehir Amasya ve ilçeleri kadar çekici gelemiyor...

Çok sesli koro misali, yılların kaynaşması, güzel sesler ahenkli müzikler, dinlemesi, seyretmesi güzel, eskiden sormazdık, nerelisiniz diye, sorar olduk şimdilerde, benim vatanım Türkiyeliyim diyenden buyursun gelsin dedik, Vahap Ünsal şairden kıymetli bilgiler edindik, Teşekkürler selamlar saygılar

Çorum’un etnik çeşitliliği, memleketin sırtındaki yaşanmışlıkların izidir. Her bir sokak, her bir köy bir başka zamanın peşinden sürükler insanı. Türkler, kendi köklerinden aldıkları nehirle, topraklarına kök salarken; Kürtler, dağlardan gelen rüzgârla birer hikâye fısıldar. Çerkesler, deniz kenarlarından bu iç kararmış topraklara gelip, bir zamanlar unutulmuş olan o melodiyi tekrar çalarlar. Lazlar, bir başka denizin yorgunu, ama yine de Çorum’un toprağında hayat bulmuşlardır. Romanlar ise renkli dünyalarının peşinden yürürken, her köşe başında bir başka hayatı resmederler. İnsanlar, kimliklerini kaybetmeden, bir arada yaşamak için yıllardır birbirine bakar. Ve bu bakış, belki de en güzel şiirini bulmuş olur.

Bütün bu insanlar, her biri kendi dilinde, kendi havasında bir şarkı söylerken, yaşamın ne kadar karmakarışık, ama bir o kadar da basit olduğunu hatırlatır bize. Çorum, belki de bir bütünün içinde dağılmış yüzlerce bakış açısının, bir araya geldiği yerdir.

Sevgili üstad, Sana en içten dileklerimle, kutlamalarımı gönderiyorum. Hayatın sana sunduğu her anı, nehir gibi akıp gitsin; her adımda bir öykü, her gülüşte bir anlam bul. Bunu en içten kalbimle diliyorum, çünkü senin içindeki ışığın, bu karanlık dünyada bir yıldız gibi parlıyor. İnsanların hayatındaki bir izsin, her zaman iyiye, güzele dair. Hayatının her sayfası bir şiir gibi yazılsın, tıpkı senin gibi…