Mersin’de Bir Gece: Volkan Konak ve Unutulmaz Anılar

Bazı anlar vardır, yıllar geçse de unutulmaz. Mersin’de, 2019 yılında izlediğim Volkan Konak konseri de benim için böyle bir anıydı. Şimdi onun kaybının hüznünü yaşarken, o geceye dönüp bakmak, hem bir veda hem de bir minnet borcu gibi geliyor.

Volkan Konak, Mersin’de Mezitli Belediyesi’nin düzenlediği Soli Güneş Festivali kapsamında sahneye çıkmıştı. O gece Soli Arena’yı dolduran on binlerce insan gibi ben de kendimi Karadeniz’in özgür rüzgarına bırakmıştım. "Tahir ile Zühre" ve "Kadınım" gibi şarkılarıyla gönlümüzü fethederken, sesinde hüznü, neşeyi ve umudu bir arada duyuyorduk. Müziğin etkisiyle her birimiz kendi hikâyemizi o şarkılarda buluyorduk; kimimiz bir hasretin, kimimiz bir kaybın, kimimiz ise bir aşkın içinde savruluyorduk.

Volkan Konak sadece bir sanatçı değildi, sahnede bir filozof gibi konuşurdu. O gece de birlik, beraberlik ve kardeşlik mesajları vermişti: “Ülkeme bahar gelmiş. Mis kokuyor dünya. Çamaşırlarımız aynı güneşte kuruyor. Evimizin kapısını aynı rüzgar aşındırıyor. Neyi paylaşamıyoruz?” demişti. O sözleriyle, sanatıyla olduğu kadar hayata bakışıyla da insanları birleştiren bir değer olduğunu bir kez daha göstermişti. Ayrıca "Atatürk’ü sevmeyen beni de sevmesin" diyerek, Cumhuriyet değerlerine olan sıkı bağlılığını bir kez daha vurgulamıştı.

O konseri çocuklarım, arkadaşlarım, dostlarım da izlerken o atmosfer bir başkaydı. Sahilden, denizden gelen o yosun kokusu, gökyüzünün mavisi, huzur ve mutluluk dolu bir anı yaşanıyordu. Bir şair olarak, bir yazar olarak, okuduğu şarkılarda kendimi bulmamak imkansızdı. Adı üstünde, rüzgarın oğlu esip geçti birden hayatımızdan, acısıyla tatlısıyla, anısıyla ve gözyaşlarıyla... 2024-2025 sanat camiasında sert karakışı yaşatıyor ve sonbahar yapraklarını dökmeye devam ediyor. Bu da tabii ki sanat camiasında iz bırakan, sevenlerin gönlünü fetheden bu değerli sanatçıları kaybetmek, elbette ki bizleri derinden üzüyor.

Bugün onu kaybetmiş olmanın derin üzüntüsü içindeyiz. Ama biliyoruz ki, şarkılarıyla, şiirleriyle ve o sahnede bıraktığı ruhuyla Volkan Konak hep bizimle olacak. Mersin’deki o gece gibi, onu dinlediğimiz her an yine mest olacağız. Şarkıları, anılarımızın fon müziği olmaya devam edecek.

Son olarak, gökyüzünün avuçlarından yıldızlar birer birer kayıyor. Mekânı cennet olsun, Kuzey’in Oğlu…


Remziye ÇELİK