12.2.1998
SEVMESİNİ BİLSEK
KUŞLAR GİBİ

ÖYKÜ


Doğanın emaneti canım kuşlara!..
Su kuşları çok, çok seviyorum günahsız zararsız yaşayıp gidiyorlar kendi hallerince …
En vefalı dostlar görüyorum tüm kuşları; hele serçeler var ya; öyle vefalı öyle dostlar ki!
Karına kışına kahrına rağmen bırakıp gitmezler, karına kışına kahrına katlanırlar barındıkları yerin
Sabahları uyanır uyanmaz dallarda cıvıl cıvıl, sesleriyle içiniz ısınır. sevecen olursunuz, birden!..
Nerede bir çöp atığa görseler konup karınlarını doyurmaya çalıştıklarını görürsünüz. isteksiz,
yılgın ve dalgın gidiyorsanız birden gayretlenir yaşam sevinciyle dolu çiçek bahçesi olmuştur içiniz.

Öyle sevimli sevecenler ki; küçücük yürekleri koca sevgiyle doludur. kötülük, hainlik düşünmezler
bir avuç buğday serpin bahçenizin uygun bir yerine toplanır buğdayın tanelerini kavga etmeden paylaşırlar
Anadolu yaylalarına gidin, göreceğiniz ilk canlılar onlardır insan olmayan, bu dağlarda ,dağ eteklerinde ne arıyor,
’bu mübarekler!’ diyesiniz gelir; düşünür, ’iyi ki bunlar var yoksa tek canlı sesine hasret gideceğiz’ dersiniz.
Dağıyla taşıyla karıyla kışıyla kurdu kuşuyla daha bir içten sever olursunuz doğayı. Bir kış sabahı, soğuğun bilmem kaça düştüğü her tarafın kırağıdan, buzdan cansızlaştığı bir ortamda canınız sıkkın, yine onların ciyak ciyak cıvıltılarıyla içiniz açılır, neşeli ve sevecen olursunuz…
Ah bu serçeler, her kış ’bahara çıkanda hırka ve eldiven örmeye söz verir; baharın güzelliğine çıkınca, yazın sıcağına kavuşunca tüm sıkıntıları unutur ’amaan bu sıcakta da hırka mı örülür’ der gönüllerince yaşarlarmış.
Tıpkı Anadolu insanı gibi. hala yün eğirmedelermiş
Ah bu kuşlar hele kadim dost vefalı dost serçeleri öyle seviyorum ki; bugün daha da sevdim. sabah kalktığımda yer gök daha yeni ağarıyordu binamızın önünde bir çift servide, ara sokakta bulunan akasya dallarında kuşlar hele de serçeler cıvıl cıvıl: arka odaya geçtim tren istasyonu yanındaki bahçede bulunan ağaçlarda bir şenlik bir şamata. düğün mü bayram mı şölen mi dünyanın en seçkin Viyana flermoni orgestrası gelmiş; sabah konserindeler mi dersiniz. Serçeler orkestranın piyanosu,, diğerleri değişik enstrüman sesleri orkestrayı ses armonikalarıyla zenginleştiriyorlar. Ah o sesleri canlandırabilsem, ah o sesleri buraya yansıtabilsem, onların dillerini anlayabilseydim... Ah! Hz.Süleyman olsaydım ya da ilmine ermiş olsaydım, olsaydık.

Ah biz insanlar birbirimizi yemekten, öldürmekten vazgeçip birbirimizi öldürücü, yok edici silahlar üretip geliştireceğimize, ilim bilim adamlarımız eğitim kurumlarımız doğanın sırlarını doğanın gizlerini çözmeye çalışsak..
Olacak, birgün mutlaka o da olacak. neyi başarmadı ki insanoğlu... Ah bir de sevmesini paylaşmasını bilebilseydik.

Ahhhhh! Bana bunları düşündürüp yazdırdığınız için ayrıca en içten sevgi ve saygılarımla!
Doğanın emaneti CANIM KUŞLAR!..
05. 02. 2025


- A r ş i v d e n -