biz beraber yağmurda şarkılar söylerdik, beraber rüzgarda serinlerdik ,yanımızdan geçen yolculara gölge yapar ,aşklara şahitlik ederdik ,dibimizde kavgalar edilir, sevgililer buluşurdu ,vedalara bile şahitlik eder ,birlikte üzülürdük, bazen gövdesine anılar , bazen isimler yazanlar olurdu, yarası olurdu ,birimiz sarardık ,iyi olsun diye
çünkü o bizim değerlimizdi ,biliyor musun ağaca muhtaç dal küserse, gövdesinde kuşlar ötmez dedim
sana muhtaç değilim dedi..
haklı çünkü gövdesinde taşıdığı yapraklardan biriyim ,aslında gövdesindeki izler görünecekti ,canı yanmasın diye söylemiştim
bir kaç gün bizimle konuşmadı ama ben her dalı sevgiyle teselli ettim, yeni yeni meyveler açmaya başlamıştı güzelliğine çok yakışıyordu ,bir gün güzel bir kuş dalından meyvelerine göz attı ,
dalında şarkılar nameler şiirler söylerdi ,övgüler iltifatlar aklını almıştı , bizimle edilen sohbetler kısaldı bize ilgisi gitti
gelene bir yuva yapsın diye ,diğerlerini dalından düşürdü
...küstüm haliyle ama her gün bir dal gidiyordu
o güzel renkli kuş ,meyvelerine göz dikmişti, çünkü güzelliği dillere destandı, söyledik ama bizi susturdu ,kalbimizi kırdı
ama o gelen güzel kuş ,her gün dallarında özgürce gezdi ,yapraklarından oldu ,çırılçıplak kaldı sonra diğer kuşlar geldi
ilk başta şarkılar karnavallar, biz harç herkese inandı, en mutlu olduğu anda tüm gövdesini her biri istila etti
meyveler artık çürümüş dallarıda yoktu ,çırılçıplak savunmasız kaldı ,
sadece biz ikimiz kaldık,
gövdesine sıkıca sarıldığımı iyileşene dek farketmemişti
güzel dünler gördük biz beraber ,onu bırakmak istemediğimi ve direneceğimi her seferinde söylerdim
güneş yaksada, yağmurda ıslansamda ,ona aittim, aşkımdan hiç eksilmedim
bunu anladı ama her dalında başka bir ihanetin izi vardı,,sarıldım ama o kadar çok yarası vardı ki gücüm yetmedi ,
ben yoruldum o pişmalığın izlerine bakarak utandı..ama yine bırakmadım
o sahte aşkların şarkılarıyla kurudu ,onun aşkıyla kurudum
keşke sevgimizin heves olmadığını görseydi ,keşke kalbimizi kırmasaydı,
: KAHVEDENGİ