Dünya bir şekilde dönerdi yine, ancak daha huzurlu olurduk. Çağı hatmetmeye kalkmasaydık belki hayatı ıskalamazdık. Mesela 400 yıl önce üzerinden 40 yıl geçtikten sonra kulağımıza gelecek haber, üzerinden 4 dakika geçtikten sonra gözümüzün önüne serilmezdi. Kore’de gençler arasında yayılan kötü bir alışkanlığın ülkemiz üzerindeki etkilerine zihnimde yer ayırmaya gerek kalmazdı. Afrika ülkelerindeki ortalama yaşam süresinin 38-39 yıl olduğuna da yer açmaya kalkmazdım zihnimde. Bermuda Şeytan Üçgeninden hiç haberim olmaz, Melek Şelalerini göremezdim elbette. Tsunami nedir, nasıl bir şehri alt üst eder, bilmezdim, Gemi Asansörü ne işe yarar, neden kullanılır. Belki Kızılderililerden bile habersiz olurdum.

Kızılcık toplardım mevsiminde, koyun kırkardım belki, çoban köpeklerinin hasını bilir, nerde kurt yatağı varsa sürüyü oradan uzak tutardım ihtimal, nerede daha çok mantar çıkar, çam ağacının sakızı nasıl elde edilir, yaraya hangi otlar sürülür, tavşan nasıl avlanır, derisinden nasıl faydalanılır, yağmur döngülerini, bahardaki soğukların ne zaman oluşacağı, cemrelerin ne gün düştüğünü hafızam kaydetmiş olurdu.

Sigarayı bıraktığınızdan belli bir süre vücutta bazı yaralar çıkar misali, klavyeyi ve ekranı bırakırsam hayatım patara verecekmiş gibi hissetmezdim.

Siyasi konularda belki hiçbir fikrim olmazdı, dini konuları sadece anlatılar kadar bilir, belki hiçbir spor takımıyla alakam olmaz, dünyadaki bir çok sıralamayı hiç öğrenemez vb vs kendi dar çevremde mutluluğun veya yeteri kadar derdin dibini bulur göçer giderdim dünyadan. Belki hiç hastaneye adım atmaz, üç beş kitap çok, bir iki kitap dışında kitap bilmezdim.

Sabahları erken kalkar, güneşin doğuşunu görür, doğanın seslerini daha kolay ayırt edebilirdim, belki süt sağmayı da öğrenirdim, öküz arabası yapardım üç ayda. Yazın mutlaka kışlık odunumu toplar , yazın kışlık yiyeceğimi ambarlara taşırdım.

En çok komşu köyle otlak kavgası görür, öküzlerin birbirlerini boynuzlamasını izler, koçların toslaşmasının, atların birbirini dişlemesini ve çiftelemesinden kurt köpek hikayelerinden fazlada bir patırdı görmez ve duymazdım herhalde.

İhtimal değil belki de hakikattir, 2025 – 400= 1625 yılında daha çok mutlu, huzurlu, güvenli daha çok hayatın içinde olacağımı düşünüyorum.

Gönlüm bu çağa ait değil, zihnimde bitmeyen fırtınalar. İpin ucunu kaçırmadan çekilseydik göğe de bir rahata erseydik. Gökte huzur var mıdır acaba?