Her insan oğlu gibi benim de yaşantım boyunca her şeyin mükemmel olmasıydı tek dileğim.
Böyle gitmemeliydi, bir düzeni de olmalıydı keşmekeş hayatımın..Aslında
belki de öyle olması gerekiyordu.
Her şey tam yoluna girdi derken dört elle sarılıp tutunup kök salacakken hayata, o kök salacak verimli toprağı bulmaktı önemli olan...
Gün gelecek,belki bugün,belki yarın benim toprağım olacak her fani gibi..
Benim gibi her canlının misafir olduğu bu dünyada, köklerimi salacak o amele sahip olmak değilmi tek amacımız?
Geleceğimi hayal edip dünü, bu günü, yarını yazıp anlatalirimde,bir tek alın yazımı anlatamam...
Herkes gibi çocukluk yıllarımda ayrı bir gözle neşeyle bakarken hayata böyle ince düşüncelere kapılmazdık..O anı yaşardık yarını pek düşünmezdik..
Her adımı atarken bir sonraki adımın nereye atılacağını hesaplamazdık...
Tökezleyip yere düştüğünde sırtını dayayıp,elinden tutacak bir dostun arkadaşın varsa ne mutlu sana...
Hayatı da böyle hesaplarla bu yollarda yürümek için kimseden yardım almamak tabi ki en büyük başarıdır bence...
İlla ki biriyle yürümek de istersende bu hayatı güvenebileceğin kişi her zaman bir ömür aynı yastığa baş koyduğun aynı şeyleri beraber yaşayıp benzer yokuşlara çıkmaya çalışmayı,tehlikeli yolları yanyana yürümek isteğin eşin olmalı tabiki de..
Akşam olunca evine geldiğinde güler yüzle karşılanmak günün yorgunluğunu atmak için en güzel tetapi değilmidir...
Böyle oluncada verdiğin mücadelenin karşılığını almış olursun..
Yaşamı, geleceği besleyen, kökler elbet bir gün gelecek, kuruyacak dalları, dökülecek yapraklarının..En azından bunu geciktirmiş olursun...
İnşallah bir gün yeni yetişen gençliğin ,kavgası ve rüzgârıyla, güneşi ve yağmuruyla açacak dallarında yeşeren çiçekler açar...
Maneviyatı unutmayan Dinine bağlı,Mustafa Kemalin izinden sapmadan giden bir gençliğe her zaman ihtiyacı var bu güzel vatanımızın...
KALP KIRMA Kİ SENİNDE KIRILMASIN KALBİN...
YEŞİLIRMAK