Güneş, kırışıklıklarla dolu yüzüne sıcak bir öpücük kondurmuş gibiydi. Bilge yaşlı kadın, elinde incecik bir iğneyle, pencereden içeri sızan güneş ışığında dans eden toz zerreciklerini izliyordu. Yüzünde derin çizgiler, bir ömür boyu süren gülümsemelerin ve hüzünlerin izlerini taşıyordu.

Köyün en bilgesi, en yaşlısıydı o. Çocuklar, gözlerindeki masmavi ışıkların gizemine hayran kalır, ona "Bilge Nine" derlerdi. Herkesin bilmediği bir sırrı vardı Nine’ın. Yılların biriktirdiği bilgelik, her sözünde yankılanırdı.

Bir gün, genç bir kız, Nine’ın kapısına geldi. Gözleri umutsuzlukla doluydu. "Nine," dedi titrek bir sesle, "Aşkım beni terk etti. Ne yapacağımı bilmiyorum."

Nine, kızın gözlerinin derinliklerine baktı. "Aşk, bir nehir gibidir," dedi yumuşak bir sesle, "Akıp gider, bazen hızla, bazen yavaş. Ama önemli olan, nehrin yoluna devam etmesidir. Sen de yoluna devam etmelisin."

Kız, Nine’ın sözlerini dikkatle dinliyordu. "Ama nasıl?" diye sordu. "Nasıl devam edebilirim?"

Nine gülümsedi. "Hayatın her anı bir derstir," dedi, "Önemli olan, bu dersleri öğrenmektir. Aşkın gitmesi, seni daha güçlü kılacak, yeni yollar açacak. Unutma, sen bir nehir gibi akıyorsun. Engeller çıkabilir, ama akışını asla durduramazsın."

Kız, Nine’ın sözlerinden umut bulmuştu. Yüzünde bir tebessüm belirdi. "Teşekkür ederim Nine," dedi, "Sözlerin beni çok rahatlattı."

Nine, kızın omzuna hafifçe dokundu. "Hayatın yolculuğunda her zaman yanında olacağım," dedi, "Unutma, sen güçlü bir kadınsın. Her şeyi başarabilirsin."

Kız, Nine’ın kapısından umutla çıktı. Nine, pencereden kızın uzaklaşmasını izledi. Yüzünde derin çizgiler yine de gülümsemeyi bırakmamıştı. Bilge Nine, yılların tecrübesiyle biliyordu ki, hayatın her anı bir dersti ve bu dersleri öğrenmek, insanı daha güçlü kılıyordu.

ışığınla parla hep O inanılmaz bir gün doğumu yüreğindeki O sevgi hiç bir zaman karanlıkta bırakmaz.bir merhamet gibi gülümser ,uzun saçlarında beyaz akları ellerinde narin ve zarif bir dokunuşuyla gizler bilginin aydınlığını


~432~