Rüzgâr bile yerinde duramadı, herkes ağladı sarıldı birbirine, Gönül sessiz sessiz bir köşede Sustu
Hiç göz yaşını görmedim, hep gülüyordu sanki
mimikleri olmayan insanların botoks yaptırdığını biliyordum, karşımdaki bu melek nasıl ağlarken güle biliyordu yüzü..
oysa az önce yoğun bakımdan annesinin ölüm haberini almıştı

Her gün erkenden kalkıp süt saatinde sütünü veriyordu,
sadece sıvı ile beslenen bir hastaya yemek tarifleri bulmak oldukça zordu,
hiç üşenmeden ve hiç şikayet etmeden bir annenin bir anneye hizmet etmesi ne büyük bir Erdem


inancı ve merhameti müslüman bir kalbin olması gerektiği gibiydi.
namaz kılmıyor ,oruç tutmuyor hacca gitmiyor
elindekini hiç çekinmeden sevdiklerine verebiliyor
evdeki kedilerinin karnını doyuracak onların kumunu tüylerini temizleyecek ve aynı zamanda Ergen huysuz bir çocuğa tek başına annelik edecekti her gün ve hiç şikayet etmeden.
Hristiyan bir aileye sahip, kiliseye gitmiyor dualarını yalnızca sessiz ve içinden ediyor sanki .

Yıllarca çalışıp emekli oldu sonunda yurt dışında yaşasaydı çalışmak zorunda idi belki de
bizim buralarda, yaşını doldurmuş olanları atıyorlar çalıştığı yerden ,az bir maaşla ömrünün sonuna kadar yaşayacağı bir miktar emekli aylığı ve bir ev bile alamayacak tazminat ile kibarca hayata sürgün ediliyoruz .

evden haberi alır almaz çıkıp gittim yanına, boş gözlerle kapıyı bekliyordu
-gitti benim annem biliyorum başı çok ağrıyordu dedi
-garip garip sesler duyuyor
-gece beni hiç uyutmuyor dedi.
-nasıl oldu gönül ?
-daha dün iyi şekeri artık iyileşti
-iğnesini yapmam artık diyordun arkadaşım

ama kapı açıktı ve Azrail sessizce girmişti içeri
saatin on ikiye vurduğu zamanı bekliyordu ve saat hiç geçmedi bir dakika bile ..

-hadi bir sigara içelim Meral kapı da!
-olur valla !
-Teselli edecek birşeyler söylesin birileri etrafıma bakıyorum benden başka
kimsesi yok
Omuzuma sarılıp gözyaşı akıttı, başını kaldırdığında bir Damla bile görmedim,
-nedenini biliyorum

-O bir Ânne idi !
- çocukları vardı !
-ve göz yaşı yere düşmek üzerey di
-düşürmedi kendini , göz yaşını bile
-Anne olmak güç demekti !
-Anne olmak yenilgiyi kabul etmemek ti !
-Anne olmak her koşulda sadık olmak,tı !
-ve her acıda göz yaşlarını silip, ayağa kalkıp yürümekti

Sigarasını ,telefonundan, acı haberleri vererek son kez içine çekti. Birden kalbini tuttu , acıyordu o saate kadar hiç Hissedilmeyen bir acıydı belki de.

hava çok soğuktu, içeri girdik kapıları tek tek açarak ,
merdiven basamaklarını zorlanarak ,
beyaz önlüklü , kapıda bir doktor bir güvenlik görevlisi ,bir kat görevlisi bu üçlüyü nerede olsa tanırım .
,"yüzleri değişir ama durdukları yer hep aynıdır."

-Anne gitmişti, Allah gani gani rahmet eylesin!
-başınız sağolsun gönül hanım maalesef kurtaramadık.
"-Bu sözü hiç sevemedim!
"-Gönül ağlamaklı !
"-ne yapmalıyım diye dondu kaldı sanki !
"-kimse de bir hareket yoktu !

"-Ben başın sağolsun arkadaşım diyene kadar
omuzuma aldım başın
ağla gönül sen elinden geleni yaptın yıllarca dedim .
O an bir Çığlık koptu içinde belki de sesini ilk defa duydum . omuzumda iyice ağladı başını kaldırdığında sadece bir metanet vardı garip birde sessizlik onda

O kadar sessiz bir ses tonu var ki konuşurken hep gülen, içimi ısıtan.

Ben ,göz yaşlarını sevmediğimi fark ediyorum neden sevmediğimi anladığım o anları yaşıyorum
ağlamak bir rahatlama eylemi ve duyguların endişe içinde döküldüğü zamanları bana hatırlatıyor du
ve endişeli, telaşlı aceleci olmayı hiç sevmiyordum
huyum kurusun, ismimin anlamını taşıyorum

Ah gönül ve ben ikimizde bir elmanın yarısıyız arkadaşım, sevdiklerini korumak için hayatını feda eden, görevi layıkıyla yapıp, güçlü durmak zorunda olan iki Elma.
Elma hayatın kendisidir.
ikiye bölündüğünde yarım olur
ve çekirdekleri insan topluluğudur
hepimiz bu dünyanın köşesine sıkışıp kaldık
kabuklarımız soyuldukça rengimiz değişti
karardık Dünya değişti ve değişecek, insan değişti ve değişecek
değişmeyen tek şey" Âlemlerin rabbi yüce Allah" CC
inancın kimde olduğu bilinmez , Ruh gerçektir beden ise bir elbise elbet bir gün yırtılacak


Benim anam ,canım anam, her gün yüreğime bir gün elma koyup bir gün salıncak kuran anam
her gün Azrail,e sarılıp elini bir türlü tutmayan anam
hep şükür ederek ömrüyle dalga geçen Anam
bin şükür cennetim kapısı

!Hayatta iken sevdiklerinizi , öldükten sonra hatıralarını hiç bırakmayın !