Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde köyün birinde güzel bir kız yaşarmış. Adı Ayşe’ymiş. Ayşe’nin annesi ve babası yokmuş.

Ayşe’ye "Annen öldü. Baban vefat etti." derlermiş. Ayşe buna bir türlü inanmazmış. Çünkü gece bir gün yatarken annesinin sesini pencereden duymuş.

Ona diyormuş ki "Kızım ben babanla birlikte köydeki koca tepenin arkasında yaşıyoruz. Bizi merak etme." Demiş.

Ayşe o günden beri çok sevinçliymiş. Sırrını kimselere söylememiş.

Koyunların ve kuzuların meleştiği çayırlıkta bir gün kaval sesi duyulmuş. Kavalı çalan çocuk çok güzel çalıyormuş. Koyunlar bile sesi dinlemek için otlamayı bırakmışlar. Ardından çocuk şiirlerini yanık şekilde söylemeye başlamış. Sonra kavalına sarılmış. Bir bakmış ki iki üç koyun hareketsiz yerde yatıyor. Hemen koyunlarının yanına gelmiş. Bakmış ki koyunlar ölmüş.Tam o sırada Ayşe çıka gelmiş.

"Mehmet ne yapıyorsun sen. Koyunlar niye öyle yatıyor." Demiş.

Mehmet "Şiir söylüyordum birden böyle oldular." Demiş.

Ayşe "Koyunlar köyün tepesine çıktılar mı? Diye sormuş.

Mehmet "Çıktılar. Belki orada zehirli otlar vardı. Onları yedilerde böyle oldular." Demiş.

Ayşe "O tepe bence zehirli otlarla dolu. Kimsenin gitmemesi gerekiyor oraya." Demiş.

Mehmet "Çok doğru söylüyorsun. Geçen hafta oradaydım. İki kişinin sesini duydum. Ama ortalıkta kimseler yoktu." Demiş.

Ayşe çok heyecanlanmış. Bunlar Ayşe’nin annesi ve babası olabilirlermiş. Ayşe yine de sırrını kimseye söylememiş.

Mehmet’e "Haydi hoşça kal. Ben tarlaya gideceğim." Demiş. Oradan ayrılmış.

Geceymiş. Köyü kasırga basmış. Rüzgardan her yer toz dumanmış. Şimşekler çakıyormuş. Ardından yağmur yağmaya başlamış. Ayşe babaannesi ile mışıl mışıl uyurken kapı birkaç defa çalmış. Babaanne ve Ayşe uyanmışlar. Kapıda komşu kadın varmış.

Komşu kadın "Gelin gelin size sürprizimiz var." Demiş.

Babaanne ve Ayşe hazırlanıp dışarıya çıkmışlar. Komşu kadının ardından yürümüşler. Eve gelmişler. İçeriye girmişler. İçeride bir adam oturuyormuş. "Gelin teyze gelin. Oturun." Demiş. Adam Ayşe’nin annesinden ve babasından haber getirmiş.

Adam Ayşe’nin anne ve babasının uzun sürelerden sonra köye geleceğini ve birbirlerini memleketler boyu ararlarken bulduklarını söylemiş. Ayşe o geceyi uykusuz geçirmiş. Hep kapıyı dinlemiş. Sabah olmuş. Horozlar ötmeye başlarken kapı çalmış. Ayşe koşup hemen kapıyı açmış. Gelenler Ayşe’nin annesi ve babasıymış.

O gün köy Ayşe için düğün bayram yapmış. Artık köyün koyunları korkusuzca büyük tepede hep otlar olmuş. Mehmet ise daha iyi kaval çalar olmuş. Ayşe ise köyün sihirli tepesi sayesinde oraya gittiğinde her istediği olmuş.

Tuna M. Yaşar