‘Dişi kadın’ genelde çok başka bir anlamda kullanılıyor. Dişiliğini kötü yönde kullanan; bedenini, güzelliğini ön plana çıkararak erkekler üzerinde hüküm süren kadın tipi olarak kullanılıyor daha çok.

Sizin yazınızda belirttiğiniz gibi olumlu anlamda da kullanılabiliyor tabii. Ama yazınızda ifade etmek istediğiniz görüşe yürekten katılsam da; yani kimi kadınların medeni olmak adına kadın olmaktan nerdeyse utanıp erkekleştiği böyle bir dönemde ‘kadın gibi kadın’ olmanın ne kadar önemli olduğunu bilsem de; sizin anlattığınız kadın tipi ‘erkekleşen kadın’ın tam zıttı da olsa; kadını neredeyse aynı oranda gerçek bir kadın olmaktan uzaklaştırıyor bence.

Çünkü kadın ya da erkek fark etmez; herkes en başta bir insandır. Duyguları, beklentileri, değerleri olan; üzülen, sevinen, öfkelenen varlıklarız hepimiz. Kimse melek değil… Kadınlara ‘melek olma misyonu’ yüklersek büyük haksızlık etmiş oluruz.

Kadın kadınlığını bilmeli; sırf eşit olduğunu, medeni olduğunu kanıtlamak için kadın olmaktan feragat etmemeli; mesela yemek yapmayı, kocasına bir fincan kahve pişirip önüne götürmeyi onuruna sürülen leke gibi görmemeli… Sapla samanı karıştırmak olur bu. Erkeklerle her alanda yarışabilir; istediği alanda tahsil görebilir, istediği işte çalışabilir. Özel yaşamında ilgilendiği konularda bir şeyler yapabilir. Tiyatroya gidebilir, resim yapabilir…vs.

Ama bu ille de erkek gibi olmak anlamına gelmiyor. Eşit olmak aynı olmak değil… İki farklı şey söz konusuysa eşitlik diye bir şey söz konusu olur. Aynı şeyler arasında eşitlik diye birşey olmaz.

Ama ‘kadın gibi kadın’ olacak diye köle olacak, kendini zerre önemsemeyecek, diye bir kural da yok. Tabii ki; erkek olsun kadın olsun karşımızdakine değer vermeli, elden geldiğince onu mutlu etmeye çalışmalıyız. Ama aynı hassasiyeti karşı taraftan da beklemek en tabii hakkımız…

Katılmadığım yanları olsa da güzel bir yazıydı. Özellikle anne babanız arasındaki, karşılıklı saygı sevgiye dayalı ilişkiyle ilgili bölüm çok güzeldi. Böyle çiftler şimdilerde pek kalmadı maalesef.

Kaleminize sağlık…

Merhaba Hüma Bey ,
Yazınızda kadın ve dişi kadın ayrımı yaparak
bir ayrıştırmaya varmış olmak yetmemiş gibi ,
dişi kadını istenilen her şeyi yapan , erkeği memnun eden bir köleye dönüştürmüşsünüz. Okuduğum yazınızda acaba ben mi yanlış anladım diye çuvaldızı aklıma batıra batıra , tekrar okudum

Sevgi , bir tarafın memnun olduğu diğer tarafın daima verici olduğu bir ilişkide büyümez efendim .Karşılıklı bir emeğin yavrusudur sevgi .

Saygıyla.

Yazınızı büyük bir keyifle okudum.
Ama belirtmek istediğim bir kaç cümle olacak.

Dişi kavramından biz ne anlıyoruz, başkaları ne anlıyor?

Biz sizin yazınızda belirttiğinizi anlıyoruz. Sevgi dilini çözmüş, bunu beden diline de yansıtmış, olgun ve anlayışlı bir kadın profili çiziyoruz beynimizde. Eşini veya daha genel bir anlatışla partnerini onore eden, yücelten, içinden gelen sevgi sözcüğünü toplum ne der diye düşünmeden partnerine söyleyen, partnerinin arkasında saklanan değil onunla yan yana, omuz omuza mücadele eden ve
her şart altında aile içindeki sevgi huzur bağlılık ortamını yaratan kadına dişi diyoruz.

Peki ''Dişi Kadın'' deyince toplumun büyük kesimi ne anlıyor bundan. Her şeyin yasak, günah, tabu olduğu şartlandırmasıyla yetişen kadın ve erkek için dişilik seks sembolü olmakla aynı kategoride. Bu gruba göre - her iki cins içinde geçerli- dişilik açık saçık giyinmek, kendini teşhir etmek, seksi davranmak ve sonunda hafif kadın, yollu kadın damgasını yemekle eş anlamlı. Kadın dediğin dişi olmaz, evinde oturur, çocuk doğurur, yemek yapar, ev temizler fazlaca söz etmez hele hele eşine canım, hayatım ya da annenizin babanıza hitap ettiği gibi ''efendim canım erim'' demez. Bu tarz davranışlar toplumda kabul edilmez. Çünkü annesi ve babası arasında böyle bir iletişim görmemiştir. Yabancıdır sevgi diline ve sevginin beden diline........

Umarım bir gün biz de kadın olmak ile dişi olmak arasındaki farkı anlayabiliriz.

Tebriklerimle

Saygım ve selamımla kalınız