KURABİYE NE DİYOR?!
-Sizinle bir röportaj yapabilir miyiz?
-Sen beni ne sandın? Terbiyesiz! Adım kurabiye ama şeyimi sizin gibilere yedirmem.
-Yanlış anladınız. Sizinle konuşabilir miyiz demek istedim.
-Ha, öyle söylesene be! Niye fattiri fottan laflar ediyorsun? Konuşalım tabii. Fiyatta anlaşırsak her şey yapabiliriz. Televizyondan mı geliyorsun, hani kameralar nerede?
-Çekime gittiler, biraz sonra gelecekler. Adınız çok ilginç. Niye böyle bir ad koymuşlar size?
-Anam beni kurabiye yaparken doğurmuş da ondan.
-Sizi nasıl keşfettiler?
- Bakkalın çırağıyla oynaşrken gördü. Bana temiz bir sopa çekti. Başka birini bulamadın mı? Zengin biri olsa yüreğim yanmazdı. !Kendini niye böyle ucuza satıyorsun aptal, diye bağırdı. Acıyla feryat etmeye başladım. O sırada oradan geçen bir papyon sahibi beni duymuş, arabesk bir şarkı söylediğimi sanmış. İş teklif etti, ağlayarak şarkı söylememi istedi. Yüklü para verecekti, hemen kabul ettim.
-Konservatuara gittiniz mi?
-Gene alengirli laflar etmeye başladın. Ben halk sanatçısıyım. Ne işim var öyle sosyetik yerlerde_
-Hangi makamları seversiniz?
-Yüksek makamları severim.
- Müzik makamlarını soruyorum. Hüzzam makamına ne dersiniz?
-Sonu zamla biten şeyleri sevmem.
-Hicaz makamından bir şarkı okur musunuz?
-Okumayı sevmem. Hayatımda bir kitap okumuş değilim. Hicaz mı dedin? Ne işim hacıların gittiği o yerde? Çok sıcak oluyormuş orası. Milyon verseler gitmem.
-Beste yapıyor musunuz?
-Evet, paraları deste yapmak hoşuma gider.
-Müzikal anlamda sordum Şarkı sözü yani.
-mecenerimle bir köfteye beste yaptık geçenlerde.
-Nasıl bir şey? Yani sözleri nasıl?
-Aşkın kalbimde derin yaralara açtı/ağılın kapısı açık kalmış/ keçiler kaçtı…
-Bildiğim kadarıyla pavyonlardan gece kulüplerine transfer oldunuz. Oralarda sahneye nasıl çıktınız?
-Ben sporcuyum ki, o dediğinden olayım! Sahneye ilk gece yalınayak çıktım.
-Anlayamadım.
-İyi bir ayakkabım yoktu. Komşudan ödünç almıştım. Ayaklarımı sıktı, şarkı söylememi engelledi, ben de kızdım, fırlatıp attım Gazetelerde yalınayak şarkıcı diye yazılar çıktı hakkımda.
-Tuvaletiniz nasıldı?
-Sahnede tuvaletim geldi, kendimi zor tuttum. Kabız olmuşum. Öyle zor, öyle zor ki seni içimden atmak diye bir şarkı patlattım, kendimi tuvalete zor attım.
-Çok samimi konuşuyorsunuz, Gizliniz saklınız yok maşallah!
-Ayol, nasıl saklayayım? Mal meydanda. Neyse, konuşmamız bittiyse hadi bana bay bay! Bir ekstraya gitmem lazım. Biraz sonra beni almaya bir araba gelecek.
-Bakalım, bizim aklımız ne zaman başımıza gelecek. Güle güle!
ERHAN TIĞLI