BASİRET NEDİR
NEDEN HERKESTE OLMAZ

Sevgili dostlar!

Şimdi size yaşanmış bir hikaye anlatacağım ve sonra mevzuya geleceğim.

Erzincan’da Rahmetli babamın bir arkadaşı vardı. Kerestecilik yapıyordu.

Bir gün babamla otururken babama servetini saymış 30-35 kalem İstanbul’da Ankara’da ve Erzincan’da gayrimenkuller.

En son kapıda iki tane Mercedes

Ve babama hitaben
Mustafa bu Servet biter mi diyerek sözünü bitirmiş.

Aradan bir müddet zaman geçiyor köyden bu abinin babası oğlunu ziyarete geliyor.

Atölyedeki çalışma sistemini görünce telaşlanıyor hızla babamın yanına geliyor diyor ki :

Mustafa benim oğlumun gidişatı iyi değil Ben köye gidiyorum ambarları dolduracağım.
Gelecekte torunlarım aç kalabilir.
Torunlarım aç kalmasın.

Neden diye soruyor babam

Amca diyor ki benim oğlum yakın bir zamanda iflas edecek Çünkü hileye başlamış.

Kerestelerden çalmaya başlamış.

510 u 4’e 9 yapıyor
1010 u ona da 9’* 9 yapmaya başlamış.
Yani diyor ki oğlum kazancına haram bulaştırmaya başlamış.

Babam amcanın söylediklerinden pek de bir şey anlayamamış. Demiş ki hacı amca ben bütün servetimi satsam Senin oğlun kapıdaki mercedes’ini gücüm yetmez niye böyle diyorsun şaşırmış.

Aradan 2-3 yıl zaman geçiyor babamın arkadaşı iflas ediyor ve Bütün servetini kaybediyor. (Yani yaşlı amca haklı çıkıyor)

SORU ŞU
Bu amcanın gördüğünü diğer insanlar neden göremedi?
Bu amcaya gördüğü olayın akabindeki gerçeği gösteren neydi.

Dünyadaki ve ülkedeki olaylar da böyledir

Her insan her gerçeği göremez.

Olayları görür ancak olayların arkasını ve önünü göremez. Bu bir feraset ve basiret işidir l.

Bu kısmen Allah vergisi kısmen hayata dikkatli bakmak olaylardan analiz çıkarmakla ilgilidir. Yani bir nevi matematik bilmekle alakalıdır.

Demem odur ki yarın yaşayacağımız pek çok olumsuz olayı birçok insan farkına varıyor ancak çoğunluk inanmadığı için tehlikenin üzerine amansızca yürüyoruz.
Kimilerinin olumsuz gördüğünü kimileri olumlu görebiliyor. Bu durum insanların kalp gözünün açıklığı ve zekanın kıvraklığı ile alakalı bir durumdur.

Bir gün bütün lambalar yandığında üzerimizdeki kıyafetlerin çalındığını ve ayazda bırakıldığımızıı anladığımızda yapacak hiçbir şeyimiz kalmayacak..
Ve o gün
Ne özür dileyecek bir mecalimiz olacak ne de birbirimizi suçlayacak zamanımız.

İşin sonunda kader deyip yaşananlara boyun eğeceğiz...