İnsanın ihtiyaçları ve insan odaklı bir dünyada yaşıyoruz.
Herşey yerinde güzel derler ya. O misal. Herşey yerinde ve zamanında güzel.
Cenneti ve cehennemi bu dünyada yaşamamız mümkün değil. En güzeli ve en kötüyü görsek bile. Bu benim cehennemimdi, bu benim cennetimdi diyemeyiz. Çünkü hiçbir acı ve azap cehennemdeki ıstırap kadar olamaz, keza hiçbir güzellik cennetteki kadar güzel olamaz. En diyerek başladığımız bütün kavramlar orada. Bu dünyada tanıdığımız duygular da maalesef orada yok. Çünkü bu alem zaruriyet alemi. Sevmek, sevilmek, yemek, içmek bu dünyanın insani ihtiyaçları.
Demem o ki; öteki alemde bize ihsan edilecek olan her ne ise, senin için sonsuz sunumla verilecek. Ve sen kaybetme ya da kazanma korkusu, kaygısı hiç hissetmeyeceksin. Kaybetme korkusunu hissetmediğin bir sevginin hazzını bu dünyadaki gibi güzel hissedemezsin. Sevmenin ve sevilmenin tek dünyası var, orası da burası. Burada gösterebildiğin kadar gösterebilmeli, iliklerine kadar hissettirmelisin bu duyguları.
Oradan geri geliş olmayacağı gibi...
Sevmek için burda olduğumuzu bilip yarının yok olduğunu asla unutmamalıyız.

Sevdiklerinize sarılın...


youtu.be/RacN86WM1xo?si=i2kFhVHlp_7XrT6S