Önce doğruyu bilmek gerekir; doğru bilinirse yanlış da bilinir, ama önce yalnış bilinirse doğruya ulaşılamaz. farabi
tu
tugrulahmetpekel

BİR TELEFONUN HİKÂYESİ

Yorum

BİR TELEFONUN HİKÂYESİ

0

Yorum

1

Beğeni

0,0

Puan

217

Okunma

BİR TELEFONUN HİKÂYESİ






Sıcakların birden bastırmasıyla, Dükkânda sabahtan akşama kadar durmak benim için bayağı problem olmaya başladı. Bunun üzerine bir de hastalığımı eklersek Problem büyük boyutlara çıkmaya başladı. Bu gün o kadar bunalmıştım ki dükkânı yarım saat evvel kapatarak çay bahçesinin yolunu tuttum. Amacım uygun bir yer bulup masama yerleşmek ve demli çayımı sigaramın eşliğinde içtikten sonra, bugünkü yazımın konusu üzerinde kafa yormaktı.
Merdivenlerden inerken birden duvarın dibinde unutulmuş son model bir telefon gözüme çarptı. Büyük bir ihtimalle sahibi dalgınlığına geldiği bir anda unutup gitmişti. Eğildim telefonu aldım, sağıma soluma bakındıktan sonra merdivenlerden inmeye başladım.
Bahçeye yakın bir yerde on beş, on altı yaşlarında iki kız çocuğu telefonlarıyla oynuyorlardı,
‘’ Kızlar bir bakar mısınız?’’
Kızlardan biri,
‘’ Buyur amca’’ diye cevap verdi.
‘’ Bakın kızlar, bu telefonu birkaç dakika önce, şu duvarın dibinde buldum. Birisi unutmuş olmalı. Sahibini bulmak için bana yardımcı olur musunuz?’’
Kızlardan biri, telefonu benden alarak karıştırmaya başladı. Bir numaranın üzerinde karar kılarak aradı. Karşı taraftan hemen cevap geldi,
‘’ Tamam, amca şimdi gelip alacaklar.’’
‘’ Lütfen telefonu sahibine teslim ederseniz sevinirim.’’
‘’ Sen hiç merak etme amca, aklın bizde kalmasın.’’
Telefonu kızlara bırakarak çay bahçesine geçtim, kızları görebileceğim bir masaya oturup beklemeye başladım. Beş on dakika geçtikten sonra, Orta yaşlarda bir adamla kadın kızların yanına yaklaşarak konuşmaya başladılar. Telefonu benden alan kız Adama uzattı. Kadının teşekkür eden sesi ta bana kadar geliyordu. Adamla kadın uzaklaştıktan sonra yerimden kalkarak kızların yanına gittim,
‘’ Bana yardımcı olduğunuz için Teşekkür ederim kızlar. Ben tek başıma halledemezdim.’’
Çay Bahçesine gönül rahatlığıyla dönüp demli çayımı aldım, sigaramı yaktım ve yazacağım yazının konusunu düşünmeye başladım. Teşekkürü kızlar aldı ama bir parçası da bana geld
iğine kalpten inanıyorum. Bazen gölgede kalmak çok daha iyi galiba? İyi geceler güzel uykular hepinize.

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Bir telefonun hikâyesi Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Bir telefonun hikâyesi yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BİR TELEFONUN HİKÂYESİ yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL