Eski bayramlar gelenekleri bakımından bu günkü bayramlardan farklıydı. Televizyonlar, bilgisayarlar, cep telefonları yoktu. Aileler, akrabalar, uzaktaki yakınlar bir araya gelirdi ve eğlenceler düzenlenirdi.

Günümüz çocukları için maalesef bunlar birer masal gibi oldu. Eskiden bayramlarda özellikle çocuklara ayrı bir önem verilirdi ve o zamanlar çok moda olan eğlence merkezlerine yani lunaparklara götürülürdü. Aileler yakınlarıyla bir araya geldiklerinde şimdiki gibi televizyon seyredilmez, sohbet edilir, eğlenceli oyunlar oynanırdı.
Çocuklar açısından bayramlık alınması ayrı bir mutluluk kaynağıydı.

Bayram alışverişine çıkmak heyecan verici bir durumdu.Alınan bayramlıklar bayram sabahına kadar asla giyilmezdi.Ailenin erkekleri bayram namazına giderler ve evdeki erkek çocuklarını da götürürlerdi. Ramazan Bayramı öncesi oruç tutmaya büyük önem verilir ve çocuklar da oruç tutmaları yönünde teşvik edilirdi.Sonrasında gelen bayram sabahında ailece yapılan kahvaltının tadına doyulmazdı.

Kurban bayramında her aile, gücü yettiği ölçüde kurban kesmeye özen gösterirdi.Kesilen kurbanların etlerini ihtiyacı olanlara dağıtmak önemli bir hayır işiydi.Bu aslında toplumsal bir işlevi de yerine getirmekteydi. Sosyal toplumun en önemli yönü birbirine yardım eden bireylerden oluşmasıdır. Bayramlar da bu açıdan insanlara bu imkanı sağlayan bir işlev görmektedir. Şimdiki bayramların bu yönünü hala sürdürdüğünü söylemek biraz zor.
Ner de kaldı o eski bayramlarımız?
Şimdi ise mumla arar olduk o güzellikleri.
Geri gelir mi?
Bence asla...

Babür Ali Yaşar
Eğitimci/Araştırmacı