İki söz bir büğü derler ve çoğalır nüshalar.Nüshalar poşete sarılınca oluverir muskalar.

Takar medet umarlar.Takar gözü yumarlar.Takar delik yamarlar.Kan yok ise kirleniyor damarlar.Kan hayat..kan değişim..kan cevelan.Cehalet ve kibir tavan yapanda havalan da havalan.Kanat kırıldığında var çöplükte yuvalan.Derler ya; altın pisliğe düşse değerin yitirmez..inanma küllîyen yalan.Altın ise pislikte işi ne?..Aklama kampanyası.Paklama travması.Ya sonrası?..

Takar mısın bir daha o altını?..Yoksa yenisinin verir misin startını?..Yenisi elbette...yeni değerler.Eğer ler.. meğer ler ..diğerler...Sonra ne derler? .Elin ağzı çuval değil ki büzesin.Her pisliği işleyesin ve başı dik gezesin .Yok öyle üç kuruşa bir köfte .Medet umma asla ef ile püfte .

Değerlenirmiş derler küflendirince kaşarı.Sanki yıllara sari nuh nevinin başarı.Yenilenmeden yenmek..silkelenmeden dinmek...birilerinin sırtından inmek önem arz ediyor. Nereye kadar hamaliye ?..Tükendi servet-i maliye..Sağa dön ;işgaliye..Sola dön rüsum..Nereye kadar sevgili dostum?..

Kalasın..kılasın..akıllanasın.Ya da olmayan aklınla zinde kalasın ve tefekküre dalasın.Seçim senin.Sonuç ?...