BEN UFAKLIK KARAMEL


Karamel’im, bir tanem canımın içi uzun bir aradan sonra, bu akşam Ufaklıkla beraber ziyaretine geldik. Çok merak ediyorum bizi hissettin mi? Mezarın bıraktığım gibi hiç kimse dokunmamış. Bıraktığım gibi buldum. Yine içimi yaktın. Seni pisliklerden koruyamadığım için kendime lanet okuyorum. İnşallah Sütlaç ile Umut’a göz kulak oluyorsundur. Onlar sana emanet kuzum. Burada Ufaklığın keyfi yerinde. Arzu teyzesi ona iyi bakıyor. Seni çok özledim be yavrum. Biliyorum sende beni özledin ama elden bir şey gelmiyor. Sen o taraftasın ben bu taraftayım. Ama şunu çok iyi bil, bir gün dördümüz bir araya geleceğiz, siz cennetin çayırlarında koştururken, ben sizi seyredeceğim. Hayallerimiz bir olsun bir tanem. Hoşça kal Karamelim, hoşça kalın Umut, Sütlaç hoşça kalın.
Ufaklık demişken, ona bir parantez açalım. Beni hiç unutmamış yavrum. Gel diyorum geliyor, En önemlisi benim eski dükkânın önünde yatıp kalkıyor. Bir de kedilere nankör derler. Geçiniz onu efendim. Bu gecelikte bu kadar, başka bir kedi hikayesinde buluşmak üzere bir kere daha hoşça kalın.


21022024*Çarşamba
Tuğrul Ahmet Pekel