Para, gübre gibi etrafa yayılmazsa işe yaramaz. baco
Haytanın Güncesi
Haytanın Güncesi

Salome'ye Mektuplar - 7

Yorum

Salome'ye Mektuplar - 7

0

Yorum

1

Beğeni

0,0

Puan

355

Okunma

Salome'ye Mektuplar - 7



Salome’den ;

Deliliğin veraseti olsa da verası olmaz, vazgeçme kuyudan.
Seni betimle bana.
Baştan aşağı ben olayım, kendimi bulayım.
İnceden inceye düş kuyuya, abdal ıslatan olsun.
Us dışı bir kökün içine düş,
düşür bir tebessüm,
delice.

Salome’ye;

Ah ki ah, bu akıllı yaşam ne deli hayat.
Seni sana bırakmaz ki öteki.

Ötekini geçti, ötelere geldi.
Gerisinden bize ne diyerek.
Boş bir sınıftı düşü.

Kedi merdiveni yapmışlar, taklar kurulmuştu gönülde.
Sırası ile geçiyordu, sırada olmayan tüm dizeler.
Sıradan değillerdi.
Delilikleri bundandı.
Oynadıkları rol ki, çok akıllıcaydı.
Yine de akılları yüreklerine sızıyordu.

-Damla damla, damlalar; her bir damlada anlam var-

Can pare olmuş özlem neydi?
Tut yüreğinin dilini, üfle üfle suskunu özleme.
Ne olduğunu bilemezsin ama bir mey düşürür içine.
Mest ol.
Esri.
Hoşça kal.

Özlem diner yüreğinde.
Yeni bir özlem olur düşe yazarsın raksını.

Doldur, fondip olmuş dibi delinmiş kuyuyu.
Söylen-me-yenleri uç uca ula, yaraları yaralara ban, yamaları dik en bilinmedik deli dansıyla.
Gözlerini kaldır, şöyle bir bak.
İrkildim! Ufuk bakışlı Salome’nin nazarından.
Kendime geldim.
Kendime geldikçe çoğaldıkça çoğalıyordu SUS/uz/luğum.
Sakin olmalıyım.

(Delice gülümsedi Salome, saki/m ol dedi.)

Ve kör kuyunun gözü açıldı düşlerinde.
Düştüler yine kuyularına.
Senin kazdığın kuyu, benim kendimi attığım kuyu diye dansları devam ederken, gökten bir kuyu düşürdüler, düşlerine.
İki kuyuyu attılar düşürdükleri mavi kuyuya.
Sonbahar rengiyle boyadılar.
Ad vermediler.
O adını bulsun istediler.

Deli kuyu, mavi kuyu, sonbahar boyalı kuyu, dans eden deliler kuyusu,


Deli delinin gözlerindeydi.
Biran duraksadı, konfetilere takıldı gözleri.

Mücbiri aldı, köküne baktı, cebirdi.
Mecburiyet olmuştu, danslarına engel olamaya yeltenen ve fakat engel olması zor.

Zoru da aldı yerden.
Zorunluluk farklı boyasıydı cebrin.
Tüm fakları taşıdılar rindane yürekleriyle.

Bir kökün içine attılar, ne kendilerinin kuyularından ne de farklarını köklerinden hiçbir akıl çıkaramadı.

-akıllıca-
İrrasyonel danslarıyla sadece gülümsediler…

Neye mi?

Ki,
dış saç sakal, kir pas; yürek grand tuvalet tüm delilere.


Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Salome'ye mektuplar - 7 Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Salome'ye mektuplar - 7 yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Salome'ye Mektuplar - 7 yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL