Öylesine gazete okurken hanım seslendi "Benim işim var şu çorba ile bulgur pilavını karıştırsana. " Karıştırmaz mıyım hem de nasıl? Bir karıştıracağım ki şimdi çorbayı da bulgur pilavını da hanımın aklı bir karış havaya çıkacak, çıktıktan sonrada aşağıya inmeyecek.



Elde kepçe "Bak çorbacığım çorbacık sen tarhanasın ama geçen gün mercimek çorbası içtik o senden daha güzeldi. Bir hafta öncede işkembe çorbası içmiştim bozulma ama oda çok güzeldi." Hanıma dönerim "Çorbayı bir karıştırdım aklın şaşar. " Hanım bana " O zaman birde bulgur pilavını karıştır."



Bakalım bulgur pilavına bir de onu karıştıralım. ’’Bak bulgurcuğum geçen gün hanım bir pirinç pilavı yapmış yemede yanında yat, vallahi senden de çok güzeldi. Hani sen bulgursun mulgursun ama o da pirinç işte... Ondan da pilav oluyor senden de... Kızmadın bana değil mi sayın sevgili pek bir muhterem ve de yere göğe koyamadığım bulgurcuğum.’’



Hanım içeriden tekrar seslenir ’’Huuuuuu karıştırdın mı pilavı da çorbayı da?’’ Karıştırmaz mıyım, hem de nasıl karıştırdım hercümerç oldular ikisi de... Hatta bir ara bulgur pilavı da çorbada bana ’’Ağabey bundan sonra bizi hep sen karıştır yengenin ellerine bırakma bile.’’ dediler... Hanım da bana ’’İşi sulandırmakta, ortalığı bulandırmakta üstüne yok benim canımın içi.’’

Mutfağa gelir ve tabi kontrol mekanizmasını devreye sokar. Bana ve yemeklere bakarak ’’Pek de iyi karıştırmamışsın gibi geldi bana.’’ Tabi bu arada benim savunma mekanizmam devreye girer hemen ’’Kollarım koptu vallahi hanım, deminden beri karıştırıyorum, ama bana mısın demediler çorbada bulgur pilavı da.’’



Yok yok, kollarım koptu billahi... Buna, bu karıştırma işine biraz alışmam lazım. Kursu filan yok mu bunun, çorba karıştırma bulgur pilavı karıştırma kursları diye, ilk fırsatta benim bu kurslara katılıp sertifika almam lazım, yoksa halim harap.